Atlantic Records - Tom Dowd

Szczegóły

Odsłony: 26175

Tom Dowd

Inżynier nagraniowy i zarazem producent Tom Dowd pełnił istotną rolę w sukcesie Atlantic. Początrkowo wykonywał dla Atlantic wolny zawód, ale w ciągu kilku lat został zatrudniony jako wytwórni pełnoetatowy inżynier. Jego nagrania dla Atlantic i Stax wywarły wpły na muzykę pop. Miał więcej hitów niż George Martin i Phil Spector razem.

Atlantic było jednym z pierwszych wytwórni wykonujących nagrania w stereo: Dowd używał przenośny dyktafon, który działał równoczesnie z mono nagrywarkami, które były w studiu. W '53 roku (w nawiązaniu do Billboard) Atlantic była pierwszą wytwórnią, która wydała komercyjne LP nagrane w eksperymentalnym systemie stereo nazywanym binauralnym nagraniem. W tym systemie wykorzystywano dwa mikrofony, które były mniej więcej umieszczone w odległości (ludzkich) uszu i lewy i prawy kanał były nagrywane oddzielne jako dwa oddzielne dźwięki. Ich odtworzenie wymagało gramofonu ze specjalnym ramieniem wyposażonym w podwójne igły; dopiero ok. '58 roku system mikrorytmiczny z pojedynczym rysikiem (w którym to dwa kanały stereo zostały wycięte po obu stronach nagrania) stał się industrialnym standardem. Pod koniec lat 50- ych pojawiły się stereo LP i gramofony. Pierwsze stereo nagrania Atlantic zawierały "Lover's Question" Clyde'a McPhatter, "What Am I Living For" Chuck'a Willis, "I Cried a Tear" LaVern Baker, "Splish Splash" Bobby'ego Darin, "Yakety Yak" The Coasters i "What'd I Say" Ray'a Charles. Mimo że głównie były to 45 rpm mono single przez większość lat 50- ych Dowd gromadził swoje "równoległe" wersje stereo do przyszłego wydania. W '68 roku wytwórnia wydała "History of Rhythm and Blues", Volume 4 w wersji stereo. Wersje stereo utworów Ray'a Charles "What'd I Say" i "Nighttime Is The Right Time" zostały zawarte w zbiorze Atlantic "The Birth of Soul: The Complete Atlantic Rhythm & Blues Recordings, 1952–1959".

Studio Atlantic w Nowym Yorku było pierwszym w Ameryce, które zainstalowało wielościeżkowe taśmy nagraniowe dostarczone przez firmę Ampex. Utwór Bobby'ego Darin'a "Splish, Splash" był pierwszym utworem nagranym na ośmiościeżkowym rejestratorze. Dopiero w połowie lat 60- ych nagrania wielotaśmowe stały się normą w angielskich studiach a Abbey Road Studios należące do EMI nie zainstalowało 8- miościeżkowych dyktafonów aż do '68 roku.

Atlantic weszło na rynek ze swoim LP wcześnie: jego pierwszym było "This Is My Beloved" (marzec '49) 10" album zawierający poezję Walter'a Benton, którego narratorem był John Dall z muzyką Vernon'a Duke. W '51 roku Atlantic było jednym z pierwszych niezależnych wytwórni, które produkowało nagrania w formacie 45rpm singiel. W '56 roku było zaskoczeniem gdy format 45 rozszedł się w nakładzie 78 sztuk. W kwietniu tamtego roku Miriam (Abramson) Bienstock zgłosiła Billboard, że Atlantic sprzedawało 75% swoich singli jako 45s. W przeciągu poprzedniego roku 78s wyprzedały się lepiej niż 45s w stosunku 2 do 1.