Atlantic Records - Pożar w magazynie Long Branch

Szczegóły

Odsłony: 26180

Pożar w magazynie Long Branch

Atlantic doznał ogromną stratę 8.02.1978 roku gdy rano pożar srawił większość archiwalnych nagrań, które mieściły się w nieklimatyzowanym magazynie w Long Branch, New Jersey. Czteropiętrowy magazyn mieszczący się na 199 Broadway był ówczesnym miejscem Vogel's Department Store zanim został w marcu '75 roku zamknięty. Budynek został kupiony niecały tydzień przed i został zaplanowany by zostać na nowo otwartym jako Nadler's Furniture Center w celu rewitalizacji obszaru śródmieścia.

Budynek został przywłaszczony przez rodzinę Sheldon'a Vogel, która tamtego czasu była dyrektorem finansowym Atlantoic'u. Polecił przeniesienie wielościeżkowych nagrań należących do firmy wraz z niewydanymi nagraniami do owego budynku po czym gdy Ertegün skarżył się na wspomniane tasmy, które zabierały dużo miejsca w biurze należącego do firmy na Manhatan'ie w Nowym York'u.

Mimo, że pierwotne nagrania z wcześniej wydanego Atlantic katalogu ocalały dzieki temu, że były przechowywane w Nowym York'u szacowane straty przez pożar wynosił od 5.000 do 6.000 taśm nagrań wraz z praktycznie wszystkimi niewydanymi pierwotnymi nagraniami, alternatywnymi, próbnymi i sesyjnymi wielościeżkowymi z okresu od '48 do '69 roku. Atlantic była pierwszą wytwórnią, która nagrywała w stereo; wiele z tych nagrań, które zostały stracone były stereo "alternatywami" nagranymi pod koniec lat 40- ych i 50- ych (które Artlantic rutynowo nagrywał jednocześnie z mono wersjami aż do lat 60- ych) jak i też prawie wszystkie ośmiościeżkowe pierwotne składanki, które zostały nagrane przez Tom'a Dowd na przełomie lat 50- ych i 60- ych. W nawiązaniu do wypowiedzi żurnalisty Billboard, Bill'a Holland, wiadomość o pożarze była trzymana w tajemnicy i jeden z pracowników Atlantic, który rozmawiał z Holland'em zawiadomił, że dopiero rok później się o tym dowiedział. Nastepnie producenci i archiwiści, którzy wznawiali wydanie zlokalizowali niektóre tasmy, które poczatkowo były uznane za "stracone", ale te, które ocalały, ponieważ najwyraźniej zostały usunięte już lata temu z archiwum w New Jersey i nigdy tam nie powróciły. W trakcie składania zestawu John'a Coltrane, który nagrywał dla Rhino- Atlantic podobno producent Joel Dorn oddzielił zniszczone nagrania od gotowych do albumu z '59 roku pt "Giant Steps", plus inne taśmy włącznie Bobby'ego Darin'a oryginalne demo nagrane dla Atco "Dream Lover" (z Fred'em Neil grającym na gitarze). Od tamtego momentu archiwiści pracujący dla Atlantic na nowo odkryli inny "stracony" materiał włącznie z gotowymi, alternatywnymi i próbnymi nagrami wykonanych przez Ray'a Charles, Van "Piano Man" Walls'a, Ornette Coleman'a, Lennie'ego Tristano i Lee Konitz.