The Who - Reaktywacje
- Szczegóły
- Odsłony: 2755
Spis treści
Strona 5 z 11
Reaktywacje
13.07.1985 roku wystąpili podczas koncertu "Live Aid" odbywszego się na Wembley Stadium w Londynie. Podczas planu ciężarówka transmisyjna BBC wysadziła bezpiecznik tymczasowo przerywając transmisję. 8.02.1988 roku podczas gali rozdania nagród Brit Award w Royal Albert Hall zespół otrzymał nagrodę The British Phonographic Industry's Lifetime Achievement. Krótki zestaw, który zagrali wraz z Jones'em był ostatnim gdy to był oficjalnym członkiem zespołu do 2014 roku.
Trasa w '89 roku
Wraz z Simon'em Phillips'em za perkusją i Steve'em "Boltz" Bolton'em jako drugi gitarzysta 21.06.1989 roku wyruszyli w reaktywacyjną trasę pt. "The Kids Are Alright". W '87 roku Townshend ogłosił, że cierpiał na tinitusa i na przemian grał akustyczną, rytmiczną oraz wiodącą gitarę aby chronić swój słuch. Bilety na ich dwa występy na Sullivan Stadium w Foxborough, Massachusetts, Stanach Zjednoczonych rozeszły się w nakładzie 100.000 sztuk w mniej niż 8 godzin przebijając ówczesne rekordy ustanowione przez U2 i David'a Bowie'ego. Trasa została na krótko zakłócona poprzez gig w Tacomie, Washington gdzie Townshend na scenie się w dłoń zranił. Niektórzy krytycy nie lubili tych w nadmiarze wyprodukowanych tras oraz rozszerzonego składu nazywając to "The Who na lodzie". Stephen Thomas Erlewine z AllMusic oznajmił, że trasa "prawie nieodwracalnie zszargała reputację The Who". Trasa zawierała większość utworów pochodzących z albumu pt "Tommy" oraz wykonawców jak chociażby Phil Collins, Billy Idol i Elton John.
Częściowa reaktywacja
17.01.1990 roku zostali wprowadzeni do Rock'n'Roll Hall Of Fame. Grupa ma wyróżnioną kolekcję w sali muzeum włącznie z aksamitnym garniturem należącego do Moon'a, Entwistle'a bas marki Warwick oraz membranę bębna z '68 roku.
W '91 roku nagrali przeróbkę utworu Elton'a John'a pt. "Saturday Night's Allright (For Fighting)", który znalazł się na oddającym hołd albumie pt. "Two Rooms: Celebrating the Songs of Elton John & Bernie Taupin". Było to ostatnie studyjne nagranie zawierające Entwisle'a. 24.02.1994 roku pięć dni przed Daltrey'a 50- ymi urodzinami dali dwa koncerty w Carnegie Hall, Nowy York. Koncert obejmował gościnne występy Entwistle'a oraz Townshend'a. Mimo, że trzej żyjący członkowie się pojawili wspólnie wraz z resztą wystąpili na końcowym utworze pt. "Join Together". Wtedy odbywał trasę z Entwistle'em, Zak'iem Starkey'm, który zają miejsce za perkusją oraz Simon'em Townshend'em, który zastąpił brata jako gitarzystę.
Ponowna formacja
Odrodzenie "Quadrophenii"
23.04.1996 roku Townshend, Entwistle oraz Daltrey wraz z głównymi gośćmi tj. Eric Clapton, Bob Dylan i Alanis Morissette w Hyde Park, Londynie dali "największy koncert na przestrzeni dwudziestu lat". Narratorem występu był Daniels, który wcielił się w Jimmy'ego główną postać filmu pt. "Quadrophenia" z '79 roku. Było to pierwsze przedstawienie na żywo "Quadrophenii" w swojej całej okazałości. Pomimo technicznych trudności spektakl zaowocował występem trwającego sześć nocy w Madison Sqwuare Garden oraz trasą po Stanach Zjednoczonych i Europie na przełomie '96 i '97 roku. W większośći Townshend grał na akustycznej gitarze, ale ostatecznie został spersfadowany by zagrać kilka razy na elektrycznej. W '98 roku zajęli 9. miejsce na liście VH1 pt. "100 najświetniejszych artystów Rock'n'Roll'a".
Występy charytatywne i Entwistle'a śmierć
30. i 31.10.1999 roku od '85 roku poraz pierwszy zagrali w pięcioczłonkowym składzie w Shoreline Amphitheatre, Stanach Zjednoczonych gdy to Bundrick zasiadł za keyboard'em, a Starkey perkusją. Pierwszy występ w Las Vegas na MGM Grant Garden Arena był częściowo przez telewizje i internet transmitowany oraz został wydany jako DVD pt. "The Vegas Job". Później zagrali akustyczne koncerty podczas występu Neil'a Young'a "Bridge School Benefit" w Shoreline Amphitheatre, Mountain View, Kalifornii, a potem odbyły się gig'i w House Of Blues, Chicago oraz dwa charytatywne koncerty zagranych w święta Bożego Narodzenia O2 Shepherd's Bush Empire (ówcześnie znane pod nazwą Shepherd's Bush Empire) w Londynie. krytycy byli zachwyceni widokiem odmłodzonego zespołu z podstawowym składem porównywalnego do tras w latach 60- i 70- ych. Andy Green z "Rolling Stone" w artykule nazwał trasę z '99 lepszą niż ostateczną z Moon'em w '76 roku.
Od 6.06. do 30.10.2000 roku odbywali trasy po Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych głównie dla przychylnych recenzji kończąc charytatywnym wystepem w Royal Albert Hall, który był dla Teenage Cancer Trust z gościnnymi występami Paul'a Weller'a, Eddie'ego Vedder'a, Noel'a Gallagher'a, Bryan'a Adams'a oraz Nigel Kennedy. Stephen Thomas Erlewine opisał ten gig jako "wyjątkowy reaktywacyjny koncert". 20.10.2001 roku wystąpili pod szyldem "The Concert for New York City at Madison Square Garden", który był koncertem dla rodzin strażaków oraz policjantów, którzy stracili życie bywszych podczas zamachu na World Trade Center 11.09.2001 roku podczas którego również czasopismo "Forbes" było obecne i opisało ich występ jako "oczyszczenie" dla obecnych organów ścigania. 4.04.2022 roku
Od 27. do 31.01.2002 roku odbyli koncert w Portsmouth oraz Watford, które były rozgrzewką przed koncertami odbywszymi się 7. i 8.02. w Royal Albert Hall oraz trasą odbywszej się 27.06. w Stanach Zjednoczonych. 27.06. w przededniu pierwszego występu Entwistle został znaleziony martwy w Hard Rock Hotel, Las Vegas gdzie zażył kokainę podczas rozpustnej nocy, którą spędził z tamtejszą striptiserką.
Okres po Entwistle'u: Trasy oraz "Endless Wire"
Entwistle'a syn, Christopher, wydał oświadczenie wspierania zespołu decyzję by kontynuować. Trasa po Stanach Zjednoczonych rozpoczęła się 17.02.2022 roku w The Hollywood Bowl z koncertującym basistą Pinem Palladinem. Townshend zadedykował występ Entwisyle'owi i zakończył kolażem jego zdjęć.Strata pierwotnego członka zespołu zmusiła Townshend'a do nowego oszacowania relacji między nim, a Daltrey'm, która w ciągu kariery zespołu została napięta. Uznał, że ich przyjaźń była istotna co ostatecznie doprowadziło do napisania i nagrania nowego materiału.
By zwalczyć bootleg'owanie zaczęli poprzez stronę wydawać serie na który grali koncerty i dawali bisy. W oficjalnym oświadczeniu zostało napisane: "by zaspokoić zapotrzebowanie zgodzili się wydać ich oficjalne nagrania na szczytne cele". 30.03.2004 roku wydali "Old Red Wine" oraz "Real Good Looking Boy" (w którym zagrał Pino Palladino oraz Greg Lake na basie), które znalazły się na singlowej antologiii pt. "The Who: Then and Now" oraz wyruszyli w osiemnastosniową trasę po Japonii, Australii, Wielkiej Brytanii, i Stanach Zjednoczonych włącznie z powrotem w Isle Of Wight. Później tego samego roku "Rolling Stone" uplasowało ich na miejscu 29. swojej listy pt. "100 Najświetniejszych Artystów Wczechczasów".
W 2005 roku ogłosili, że pracowali nad nowym albumem. Na swoim blogi Townshend opublikował nowelę pt. "The Boy Who Heard Music" co rozwinęło sie w mini opere pt. "Wire & Glass" ustanawiając szkielet albumu. Został wydany 30.10.2006 roku był to pierwszy pełny studyjny album zawierającego nowy materaił od 4.09.1982 roku gdy to został wydany album pt. "It's Hard" oraz zawierał zespołu pierwszą mini operę od utworu pt. "Rael' wydanego w '67 roku. W Stanach Zjendoczonych uplasował się na miejscu 7., a w Wielkiej Brytanii na miejscu 9. list przebojów. W kwietniu 2006 roku został zaproszony by dołączyć do Oasis, a w listopadzie do The Who, ale odmówił i podzielił czas między nimi dwoma.
14.09.2007 roku został wydany dokumentalny film pt. "Amazing Journey: The Story Of The Who" zawierający niewydany materaił z '70 roku, występ w Leeds oraz z '67 roku w Raiway Hotel gdy występowali jeszcze pod nazwą The High Numbers. 8.02.2009 roku film był nominowany do nagrody Grammy.
29.10.2006 roku odbywali trasę wspierającą "Endless Wire" włącznie ze festiwalem pt. "BBC Electric Proms" odbywszego się 29.10.2006 roku w Roundhouse, Londynie bywszych główną atrakcją podczas Glastonbury Festival odbywszego się 22.06.2007 roku oraz w przerwie połowy meczu Superbowl XLIV odbywszego się 7.02.2010 roku oraz bywszych kończących występ podczas ceremonii olimpiady zakończonej 12.08.2012 roku w Londynie. 6.11.2012 roku wydali "Live At Hull".
"Quadrophenia and More"
Była to ich trzecia trasa zawierająca album pt. "Quadrophenia". Przedstawiony jako "Quadrophenia & More" zagrali wszystkie utwory z tego albumu po których nastąpił wybór ich najświetniejszych utworów. Zanim wyruszyli w trasę dali specjalny występ zamykającego letnią olimpiadę w 2012 roku.
Historia
Zespół dał swój pierwszy koncert od charytatywnego występu odbywszego się 13.01.2011 roku w Hammersmith Apollo, Londynie podczas ceremonii zamykającej Letnie Igrzyska Olimpijskie zakończonych 12.08.2012 roku podczas którego zagrali kompilację trzech utworów: "Baba O'Riley", "See Me, Feel Me" oraz "My Generation". Kilka tygodni wcześniej ogłosili dwuetapowy występ, który poraz trzeci będzie zawierał album pt. "Quadrophenia". Po wydaniu oryginalnego albumu odbyli trasę koncertową, ale ich użycie taśm wspierajacych do powielania ich złożności muzycznych sprawiło problemy gdy taśmy niesprawnie działały i mieli trudność współgrania z nimi. Od '96 do '97 roku odbyli ponowną trasę obejmującą rock operę, ale tym razem z o wiele lepeszym sukcesem.
18. lipca pojawiło się ogłoszenie na oficjalnej stronie zespołu oraz mediach społecznościowych i zbiegło się z dokumentalnym filmem promującego album zatytułowanym "The Who: Quadrophenia- Can You See The Real Me?" Film dokumentalny został wyświetlony 24. lipca w wybranych teatrach Stanach Zjednoczonych, a dzień później w Kanadzie. Film objął nigdy niewyświetlany materiał z ich pierwszej Quadrophenii trasy włącznie z filmem otwierającym trasę w San Francisco, Californii w którym Keith Moon dwa razy zemdlał i został przez Scott'a Halipn'a zastąpiony bywszego członka masy, który zajął Moon'a miejsce. Bilety dla oficjalnego fanklubu dostały możliwość nabycia biletów 20. lipca. Posiadacze American Express otrzymali datę przedsprzedarzy 23. lipca. Ogólna sprzedaż biletów ruszyła 27. lipca. W ostatecznym dniu trasy odbywszej się w 2013 roku oznajmili, że uznają bilety z anulowanej trasy odbywszej się w Providence, Rhode Island w '79 roku. Bilety zostały uhonorowane podczas ich ostatecznej trasy w Providence 2013 roku.
Do tych występów zachowali basistę Pino Palladino oraz gitarzystę/ członka chórków Simon'a Townshend'a, lecz rozstali się z wieloletnim keyboard'zistą John'em "Rabbit"'em Bundrick'iem. Keyboard'zista, Chris Stainton, który wziął udział w sesji albumu pt. "Quadrophenia" dołączył do nich by odbyć trasę zamykającą ceremonię letniej olimpiady oraz początkowo miał zamiar dołączyć do tras, ale wycofał się by odbyć trasę z Eric'iem Clapton'em. Zamiast jego to dołączyli keyboard'ziści John Corey oraz Loren Gold wraz z również keboard'zistą oraz aranżerem Frank'iem Sims'em oraz sekcja instrumentów dętych. Z powodu urazu ścięgna perkusista Zak Starkey musiał opuścić sześć występów od 5. do 14.02.2013 roku i na ten czas Scott Devours go zastąpił, który kilka lat wcześniej z Daltrey'm występował. Podczas trasy po Europie w czerwcu oraz lipcu Devours ponownie Starkey'a zastąpi. Zespół dołączył do dodatkowego występu jako część 12- 12- 12: The Concert For Sandy Relief odbywszego się pod koniec części trasy odbywszej się pod koniec 2012 roku w Madison Square Garden i to samo zrobili dla charytatywnego wydarzenia w Theatre At Madison Square Garden dającego charytatywny koncert dla Teen Cancer America wraz z Elvis'em Costello odbywszego się pod koniec 2013 roku bywszego segmentem trasy po Ameryce Pn.
Nagrania na żywo
Występ odbywszy się 8.07.2013 roku na Wembley Arena (ostatnia trasa) został wydany jako "Quadrophenia Live In London".
Członkowie trasy
Pierwotni członkowie:
Roger Daltrey – wiodące wokale, harmonijka, gitara akustyczna, tamburyn
Pete Townshend – wiodąca gitara, akustyczna, wokale
John Entwistle – bas (poprzez audio oraz archiwalnych filmów na 5:15 nagranego 27.11..2000 roku w Royal Albert Hall)
Keith Moon – wokale (poprzez audio oraz archiwalnych filmów w utworze pt. "Bell Boy" nagranego 18.05.1974 roku w Charlton)
Pete Townshend – wiodąca gitara, akustyczna, wokale
John Entwistle – bas (poprzez audio oraz archiwalnych filmów na 5:15 nagranego 27.11..2000 roku w Royal Albert Hall)
Keith Moon – wokale (poprzez audio oraz archiwalnych filmów w utworze pt. "Bell Boy" nagranego 18.05.1974 roku w Charlton)
Wspierający muzycy:
Zak Starkey – perkusja (poza 5–14.02.2013; 8.06.2013 – 8.07.2013)
Scott Devours – perkusja (5–14.02.2013; 8.06.2013 – 8.07.2013)
Pino Palladino – gitara basowa
Simon Townshend – gitara rytmiczna, gitara akustyczna, wokale, (keyboard'y podczas Summer Olympics Closing Ceremony w 2012 roku)
Billy Nicholls – dyrektor muzyczny, chórki (2012 Summer Olympics Closing Ceremony)
Morgan Nicholls – gitara basowa (2012 Summer Olympics Closing Ceremony)
Chris Stainton – pianino, keyboard'y (2012 Summer Olympics Closing Ceremony)
Loren Gold – keyboard'y, chórki
Frank Simes - dyrektor muzyczny, keyboard'y, chórki
John Corey – pianino, keyboard'y, chórki
J. Greg Miller – instrumenty dęte
Reggie Grisham – nstrumenty dęte
Scott Devours – perkusja (5–14.02.2013; 8.06.2013 – 8.07.2013)
Pino Palladino – gitara basowa
Simon Townshend – gitara rytmiczna, gitara akustyczna, wokale, (keyboard'y podczas Summer Olympics Closing Ceremony w 2012 roku)
Billy Nicholls – dyrektor muzyczny, chórki (2012 Summer Olympics Closing Ceremony)
Morgan Nicholls – gitara basowa (2012 Summer Olympics Closing Ceremony)
Chris Stainton – pianino, keyboard'y (2012 Summer Olympics Closing Ceremony)
Loren Gold – keyboard'y, chórki
Frank Simes - dyrektor muzyczny, keyboard'y, chórki
John Corey – pianino, keyboard'y, chórki
J. Greg Miller – instrumenty dęte
Reggie Grisham – nstrumenty dęte
Lista utworów granych na koncercie:
Ceremonia zamykająca Letnie Igrzyska Olimpijskie:
"Baba O'Riley"
"See Me, Feel Me"
"My Generation"
"See Me, Feel Me"
"My Generation"
Trasa "Quadrophenia and More"
Trasa się problematycznie zaczęła podczas bisu pierwszego koncertu danego w Sunrise, Forydzie podczas gdy gitarzysta pete Townshend opuścił scenę w trakcie utworu pt. "You Better You Bet" twierdząc, że nie był w stanie prawidłowo słyszeć muzyki. Występ zakończył się przed czasem bez niego grających utwór pt. "Baba O'Riley". "Tea & Theatre" ostatni utwór z albumu wydanego w 2006 roku pt. "Endless Wire" ponownie zakończył większość tras podobnie jak w ostatnich latach.
Utwory napisane przez Pete'a Townshend'a to:
"I Am The Sea"
"The Real Me"
"Quadrophenia"
"Cut My Hair"
"The Punk and the Godfather"
"I'm One"
"The Dirty Jobs"
"Helpless Dancer"
"Is It In My Head?"
"I've Had Enough"
"5.15"
"Sea and Sand"
"Drowned"
"Bell Boy"
"Doctor Jimmy"
"The Rock"
"Love, Reign O'er Me"
(Bis)
"Who Are You"
"Behind Blue Eyes"
"Pinball Wizard" (nie został 3 , 5. listopada, ani 17 lutego zagrany)
"Baba O'Riley"
"Won't Get Fooled Again" (nie został 1 listopada zagrany)
"Tea & Theatre" (rozpoczął zamykać występy 3.11., ale nie został 17.02. zagrany)
"The Real Me"
"Quadrophenia"
"Cut My Hair"
"The Punk and the Godfather"
"I'm One"
"The Dirty Jobs"
"Helpless Dancer"
"Is It In My Head?"
"I've Had Enough"
"5.15"
"Sea and Sand"
"Drowned"
"Bell Boy"
"Doctor Jimmy"
"The Rock"
"Love, Reign O'er Me"
(Bis)
"Who Are You"
"Behind Blue Eyes"
"Pinball Wizard" (nie został 3 , 5. listopada, ani 17 lutego zagrany)
"Baba O'Riley"
"Won't Get Fooled Again" (nie został 1 listopada zagrany)
"Tea & Theatre" (rozpoczął zamykać występy 3.11., ale nie został 17.02. zagrany)
Utwory, które były sporadycznie grane to:
"The Kids Are Alright" (zagrany 3. oraz 5.11.)
"Anyway, Anyhow, Anywhere" (zagrany 3.11.)
"You Better You Bet" (zagrany 1.11. oraz 15.06.)
"Anyway, Anyhow, Anywhere" (zagrany 3.11.)
"You Better You Bet" (zagrany 1.11. oraz 15.06.)
12- 12- 12: The Concert for Sandy Relief Appearance:
"Who Are You"
"Bell Boy"
"Pinball Wizard"
"See Me, Feel Me"/"Listening to You"
"Baba O'Riley"
"Love, Reign O'er Me"
"Tea and Theatre"
"Bell Boy"
"Pinball Wizard"
"See Me, Feel Me"/"Listening to You"
"Baba O'Riley"
"Love, Reign O'er Me"
"Tea and Theatre"
"WHO Cares" Teen Cancer America Benefit
"Who Are You"
"The Kids Are Alright"
"Behind Blue Eyes"
"Pinball Wizard"
"5.15"
"Drowned"
"You Better You Bet"
"Love, Reign O'er Me"
"Baba O'Riley"
"Won't Get Fooled Again"
"Who Are You"
"The Kids Are Alright"
"Behind Blue Eyes"
"Pinball Wizard"
"5.15"
"Drowned"
"You Better You Bet"
"Love, Reign O'er Me"
"Baba O'Riley"
"Won't Get Fooled Again"
Data | Miasto | Kraj | Wydarzenie | Obecność | Przychód Brutto |
Ameryka Pn. | |||||
1.11.12 | Sunrise | Stany Zjednoczone | BB&T Center | 7,814 / 8,430 | $676,550 |
3.11.12 | Orlando | Amway Center | 8,209 / 9,682 | $691,889 | |
5.11.12 | Duluth | Arena at Gwinnett Center | 7,576 / 9,264 | $623,136 | |
8.11.12 | Greenville | BI-LO Center | 7,256 / 8,913 | $524,953 | |
9.11.12 | Greensboro | Greensboro Coliseum | 7,631 / 8,970 | $635,192 | |
11.11.12 | Pittsburgh | Consol Energy Center | 8,318 / 9,603 | $681,724 | |
13.11.12 | Washington D.C. | Verizon Center | 9,808 / 10,853 | $880,986 | |
14.11.12 | Brooklyn | Barclays Center | 11,567 / 11,624 | $890,974 | |
16.11.12 | Boston | TD Garden | 11,927 / 12,135 | $966,739 | |
20.11.12 | Montreal | Kanada | Bell Centre | 8,591 / 10,412 | $639,260 |
21.11.12 | Ottawa | Scotiabank Place | 7,145 / 9,011 | $589,005 | |
23.11.12 | Toronto | Air Canada Centre | 12,334 / 12,974 | $1,153,610 | |
24.11.12 | Detroit | Stany Zjednoczone | Joe Louis Arena | 10,783 / 12,652 | $909,095 |
27.11.12 | Minneapolis | Target Center | 7,154 / 7,691 | $513,964 | |
29.11.12 | Rosemont | Allstate Arena | 21,380 / 22,858 | $1,783,368 | |
30.11.12 | |||||
2.12.12 | Nashville | Bridgestone Arena | 9,596 / 9,941 | $742,965 | |
5.12.12 | New York City | Madison Square Garden | 13,217 / 13,217 | $1,296,908 | |
6.12.12 | Nevark | Prudential Center | 10,936 / 11,494 | $930,461 | |
8.12.12 | Philadelphia | Wells Fargo Center | 13,460 / 13,460 | $1,279,110 | |
9.12.12 | Uncaseville | Mohegan Sun Arena | 5,059 / 5,059 | $565,552 | |
12.12.12[A] | New York City | Madison Square Garden | N/A | N/A | |
28.01.13 | Anaheim | Honda Center | 8,338 / 10,138 | $771,655 | |
30.01.13 | Los Angeles | Staples Center | 11,634 / 11,634 | $1,014,474 | |
1.02.13 | Oakland | Oracle Arena | 11,676 / 11,676 | $1,029,917 | |
2.02.13 | Reno | Reno Events Center | 5,782 / 5,782 | $689,322 | |
5.02.13 | Sandiego | Valley View Casino Center | 7,693 / 8,829 | $688,144 | |
6.02.13 | Glendale | Jobing.com Arena | 6,770 / 7,585 | $638,613 | |
8.02.13 | Las Vegas | The Joint | 5,418 / 5,418 | $968,169 | |
10.02.13 | |||||
12.02.13 | Denver | Pepsi Center | 8,863 / 10,519 | $815,544 | |
14.02.13 | Tulsa | BOK Center | 7,216 / 9,822 | $687,485 | |
16.02.13 | Lousville | KFC Yum! Center | 10,673 / 13,791 | $999,694 | |
17.02.13 | Columbus | Value City Arena | 10,938 / 12,075 | $953,777 | |
19.02.13 | Hamilton | Kanada | Copps Coliseum | 9,112 / 10,774 | $856,002 |
21.02.13 | Uniondale | Stany Zjednoczone | Nassau Veterans Memorial Coliseum | 11,285 / 11,285 | $999,950 |
22.02.13 | Atlantic City | Boardwalk Hall | 12,324 / 12,417 | $1,083,091 | |
24.02.13 | Manchester | Verizon Wireless Arena | 6,615 / 7,793 | $658,170 | |
26.02.13 | Providence | Dunkin' Donuts Center | 7,138 / 7,790 | $682,034 | |
28.02.13 | New York City | The Theater at Madison Square Garden (Teen Cancer America Benefit) | N/A | N/A | |
Europa | |||||
8.06.13 | Dublin | Irlandia | 3Arena | N/A | N/A |
10.06..13 | Belfast | Irlandia Pn. | Odyssey Arena | ||
12.06.13 | Glasgow | Szkocja | Scottish Exhibition and Conference Centre | ||
15.06.13 | Londyn | Anglia | The O2 | 29,710 / 31,420 | $3,171,600 |
16.06.13 | |||||
18.06.13 | Sheffield | Motorpoint Arena Sheffield | N/A | N/A | |
20.06.13 | Newcastle | Metro Radio Arena | |||
23.06.13 | Manchester | Manchester Arena | |||
25.06.13 | Cardiff | Walia | Motorpoint Arena Cardiff | ||
28.06.13 | Birmingham | Anglia | LG Arena | ||
30.06.13 | Liverpool | Echo Arena Liverpool | |||
3.07.13 | Paryż | Francja | Palais Omnisports de Paris-Bercy | ||
5.07.13 | Amsterdam | Holandia | Ziggo Dome | ||
8.07.13 | Londyn | Anglia | Wembley Arena | ||
Ogółem: | 370,946/406,991 (91%) | $33,683,082 |