Zmiana i rozpad

Daltrey w '80 roku zaczerpnął przerwy by pracować nad filmem pt. "McVicar" w której grał wiodącą rolę rabusia banku John'a McVicar'a. Album ze ścieżką dźwiękową to jego solowy album, mimo że wszyscy członkowie są wliczani jako muzycy wspierający, na dodatek było wydanie, które odniosło największy sukces.

16.03.1981 roku wydali studyjny album pt. "Face Dances", a 4.09.1982 roku "It's Hard".W Stanach uplasował się na liście TOP 20, a w Wielkiej Brytanii TOP10 singlem pt. "You Better You Bet", którego teledysk został poraz pierwszy na MTV pokazany, oba sprzedawał się dobrze, a drugi otrzymał pięciogwiazdkową recenzję w "Rolling Stone". Singiel pt. "Eminence Front" stałe się przebojem i stałym utworem występów. W tym czasie Townshend popadł w depresję zastanawiając się, że nie był już wizjonerem. Ponownie znalazł się w konflikcie z Daltrey'm i Entwistle'em, którzy wyłącznie chcieli odbywać trasy i grać przeboje oraz myśleli, że Townshend swoje najlepsze utwory zachował do solowego albumu pt. "Empty Glass".Jones'a styl grania na perkusji był bardzo odmienny od Moon'a co spotkało się z krytyka w zespole. Townshend na krótko uzależnił się od heroiny zanim w '82 roku się pozbierał i za pomocą Margaret Patterson wyszedł na prostą.

Townshend chciał by zespół przestał odbywać trasy i stał się studyjnym zespołem, Entwistle groził odejściem mówiąc: "Nie zamierzam zejść z drogi... niewiele mogę z tym zrobić, chyba, że oni zmienią swoją postawę". Townshend nie zmienił swojej postawy więc wyruszyli w pożegnalną trase koncertową po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie wraz z The Clash jako zespół wspierający kończąc 17.12.1982 roku w Toronto.

Townshend spędził część '83 roku na pisaniu materiału do studyjnego albumu bywszy dłużnym Warner Bros. Records wynikającego z kontraktu zawartego w '80 roku, ale uważał, że nie był w stanie stworzyć muzyki odpowiedniej dla zespołu i pod koniec '83 roku zapłacił za siebie i Jones'a by być z kontraktu zwolnionym. 16.12.1983 roku podczas konferencji prasowej Townshend oznajmił, że odchodzi z zespołu ostatecznie kończąc jego działalność.

Po rozłamie Townshend skupił się na solowych albumach jak chociażby "White City: A Novel", "The Iron Man: The Musical By Pete Townshend" (wraz z Daltrey'm i Entwistle'em oraz dwa utwory przypisane zespołowi) oraz "Psychoderelict".