Pirackie radio

Szczegóły

Odsłony: 925

Peter Brown

Szczegóły

Odsłony: 1147

RIAA Certyfikaty

Szczegóły

Odsłony: 10324

W Stanach Zjednoczonyach Recording Industry Association of America (RIAA) przyznaje certyfikat opartego na liczbie albumów i singli sprzedanych na detalicznych i innych pomocniczych rynkach. Inne kraje mają podobne nagrody. Certyfikacja nie upoważnia automatycznie do otrzymania nagrody, wytwórnia płytowa musi o niego wystąpić. Audyt przeprowadzany jest w odniesieniu do dostaw netto po zwrotach (najczęściej używane jest oświadczenie o tantiemach artysty), który obejmuje albumy bezpośrednio sprzedawane do sklepów detalicznych i wielobranżowych, bezpośrednio konsumentom (muzyczne kluby i zamówienie pocztą) oraz inne punkty sprzedaży.

Czytaj więcej: RIAA Certyfikaty

40- lecie Atlantic Records

Szczegóły

Odsłony: 1682

Ahmet Ertegün Tribute Concert

Szczegóły

Odsłony: 3097

był to benefis, który odbył się 10.12.2007 roku w O2 Arena Londynie by upamiętnić kierownika wytwórni Ahmet'a Ertegün'a.

Czytaj więcej: Ahmet Ertegün Tribute Concert

Hipgnosis

Szczegóły

Odsłony: 2892

George Hardie

Szczegóły

Odsłony: 2229

Rhythm and Blues

Szczegóły

Odsłony: 3040

Paul Francis Webster

Szczegóły

Odsłony: 1871

AOR

Szczegóły

Odsłony: 2159

skrót wywodzi się od angielskiej nazwy Album- Oriented Rock

Mizoginizm

Szczegóły

Odsłony: 1721

to patologiczny wstręt mężczyzn do kobiet

Earl's Court Exhibition Centre 1975

Szczegóły

Odsłony: 9755

- było to miejsce w którym od 17.05.1975 do 25.05.1975 roku brytyjska grupa rockowa, Led Zeppelin, odbyła pięć koncertów.

Przegląd

Początkowo koncerty miały odbyć się w przeciągu trzech nocy od 23. do 25.05.1975 roku, ale ze względu na niespotykany popyt (bilety na trzy występy zostały sprzedane w przeciągu czterech godzin), dwa kolejne dni zostały zaplanowane na 17. i 18.05. co w przeliczeniu na sprzedaż biletów wyniosło 85.000 sztuk. Znany krytyk i reżyser filmowy, Tony Palmer, oświadczył "The Observer", że żaden zespół w historii nie przyciagnął takiej publiczności w Wielkiej Brytanii.

Te koncerty miały miejsce niecałe dwa miesiące po zakończeniu trasy Led Zeppelin po Ameryce Pn. w '75 roku. Cały czterdziestotonowy sprzęt wraz ze świetlnym przedstawieniem dla koncertów został sprowadzony samolotem ze Stanów Zjednoczonych. Duży Eidophor projektor, który pokazywał wydarzenie w trakcie nagrywania został również umocowany nad sceną, koszt montazu wynosił £10,000. Uważa się, że to była jedna z pierwszych okazji gdy taki sprzęt w Anglii został użyty. Mówiło się że całe miasto mogło zostać oświetlone przez energię, którą wykorzystano na jeden koncert. Próby zajęły trzy dni aby dopracować każdy możliwy szczegół lub uniknąć problemów z asystentami. Showco zarzała dźwiękiem na koncertach.

Występy w Earl's Court były promowane przez Mel'a Bush. w wywiadzie, który udzielił kilka lat po wydarzeniu Bush wyjaśnił:

"W tamtym czasie [Led Zeppelin] byli wielką atrakcją i wiedziałem, że Peter (Grant) [menadżer Led Zeppelin] i szczególnie tamtego roku chciał pokazać ich w największej i najlepszej scenerii. Byłem pierwszym organizatorem, który wykorzystał Earl's Court kilka lat przed David'em Bowie i Slade. Więc jeżeli Peter brał pod uwagę miejsce by wykorzystać kontaktował się. Pewnego razu wszystko było gotowe i działało i doszliśmy do porozumienia w kwestii cen biletów, które Peter zawsze był chętny utrzymać na rozsądnym poziomie.

By pomóc w pomowaniu koncertów Bush i Grant użyli reklam, które przedstawiał pociąg nazwany "Zeppelin Express" połączony z Earl's Court za pośrednictwem pociągów InterCity British Rail. Był zamiar propagowania wiadomości, że wszystkie koncerty odbędą się w jednym miejscu i będą łatwo dostępne dla fanów ze wszystkich stron kraju. Obraz został umieszczony na oryginalnym plakacie reklamującego koncert, którego oryginały są obecnie jednym z najbardziej kolekcjonerskich plakatów w historii rock'a. Plakaty zostały na równi zrobione wraz z projektem programu koncertu przez Martinę Grainey pracującą w Peter Grainey Graphics of Bournamouth.

Pięciu DJ- ów miało za zadanie przedstawienia zespołu do każdego występu na scenie, byli to Bob Harris (17.05.), Johnnie Walker (18.05.), Kid Jensen (23.05.), Nicky Horne (24.05.) i Alan Freeman (25.05.).

Wszystkie te występy trwały ponad 3 godziny wraz z ostatnim koncertem z 25.05., który trwał 3 godz. 43 min. i 50s. Nagrania z koncertów pprzez lata były niedostępne dla publiczności aż do momentu kiedy to części nagrań zostały ostatecznie opublikowane na "Led Zeppelin DVD" w 2003 roku.

Odbiór ze strony krytyki

Przez niektórych krytyków koncerty Earl's Court są uważane za najlepsze, które to zespół kiedykolwiek dał i występy otrzymały głównie najlepsze recenzje ze strony muzycznej prasy, które zostały opublikowane włącznie w "Sounds", "New Musical Express" i "Melody Maker". Dziennikarz muzyczny Chris Welch, który był na występie lata później wspominał:

"Zespół grał z ogromnym zapaleniem posiadającym niemal demoniczną moc wsród kłębów dymu będącą przebijaną przez zielone laserowe wiązki. Jimmy Page wymachiwał swoim łukiem do skrzypiec po strunach gitary wydobywając upiorne gotyckie wycia. W tym czasie napisałem w recenzji, że "Robert Plant zasadniczo podtrzymuje człowieka gadatliwego wobec publiczności prawie jak przewodnik zabierający nas w historię zespołu, żartowniś będącego za kierownicą niejakiej przerażającej ciężarówki proponującego na boku cwane i poetyckie ruminacje między momentami strasznej mocy". ... Materiał z "Physical Graffiti" podobał się bardziej zespołowi niż innym artystom i najlepsze momenty z poprzednich albumów pojawiły się w formie ballad i akustycznych utworów".

W nawiązaniu do wypowiedzi archiwisty Led Zeppelin Dave'a Lewis:

"Gdy Led Zeppelin podjęło się pięciu występów w London's Earl's Court Arena w maju '75 roku znajdowali się na samym szczycie swoich twórczych mocy. Pobudzeni sukcesem ze strony krytyki i komercji ich szóstego albumu podwójnego wydania zestawu "Physical Graffiti" każdy koncert, który grali nabierał wymiar podobnego do wydarzenia. Earl's Court mieszczący w sobie 17.000 osób pozwolił im na luksus zaprezentowania się w jak najlepszym otoczeniu ogromu ich występu. Przez pięć nocy w maju '75 roku Zeppelin dostarczyło prawdopobnie najbardziej imponującą serię koncertów w ich całkowitej karierze... . Zdjęcia z występów nadal rozjaśniają strony niezliczonych artykułów i książek, występy zapisane na bootleg'ach są chętnie rozchwytywane i oficjalne nagranie gig'ów są ogromnym znaczeniem i mocą całkowitego lotu Led Zeppelin bardziej niż jakikolwiek zachowany filmy tego zespołu.

Lista utworów

Dla tych koncertów zespół odnowił akustyczną sekcję, która była komponentem wielu ich tras aż pod koniec '72 roku kiedy to utwór został skreślony.

Lista utworów dla pięciu koncertów składała sie z:

1. "Rock and Roll" (Page, Plant, Jones, Bonham)
2. "Sick Again" (Page, Plant)
3. "Over The Hills And Far Away" (Page, Plant)
4. "In My Time Of Dying" (Page, Plant, Jones, Bonham)
5. "The Song Remains The Same" (Page, Plant)
6. "The Rain Song" (Page, Plant)
7. "Kashmir" (Bonham, Page, Plant)
8. "No Quarter" (Page, Plant, Jones)
9. "Tangerine" (Page)
10. "Going To California" (Page, Plant)
11. "That's The Way" (Page, Plant)
12. "Bron- Y- Aur- Stomp" (Page, Plant, Jones)
13. "Trampled Under Foot" (Page, Plant, Jones) (włącznie "Gallows Pole")
14. "Moby Dick" (Bonham, Jones, Page)
15. "Dazed and Confused" (Page) (włącznie "Woodstock"/ "San Francisco (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair)"
16. "Stairway To Heaven" (Page, Plant)

Bis:

• "Whole Lotta Love" (Bonham, Dixon, Jones, Page, Plant) (włącznie "The Crunge")
• "Black Dog" (Page, Plant, Jones)

Dodatkowe bisy na ostatnim wystepie 25.05.:

• "Heartbreaker" (Bonham, Page, Plant)
• "Communication Breakdown" (Bonham, Jones, Page) (włącznie "D'yer Mak'er"

Daty tras

Anulowane trasy po Ameryce Pn.

Były to również plany na trasę do Ameryki Pd., która miała się odbyć po trasie po Wielkiej Brytanii zimą '76 roku  i wiosną w Europie jednak te plany zostały odłożone na później.

16.12.1975 zespół zagrał improwizowany koncert w Jersey, który trwał 45 minut. Po swojej następnej trasie w '77 roku zespół już nie wystąpi na żywo.

Headley Grange

Szczegóły

Odsłony: 2844

to dawny przytułek znajdujący się w Headley, Hampshire, Anglii. To historyczny budynek klasy II. Najbardziej znany jest pod względem użycia w latach 60- ych i 70- ych jako miejsca nagrań i prób przez wykonawców tj Led Zeppelin, Bad Company, Fleetwood Mac, Genesis, Peter Frampton, The Pretty Things, Ian Dury, Clover i Help Yourself.

Dziś jest prywatną rezydencją.

Historia

To trzykondygnacyjny dom z kamienia, który został zbudowany w 1795 roku i był używany jako przytułek dla ubogich, chorych i sierot. Został zbudowany przez trzech parafian Bramshot, Headley i Kingsley. W 1830 roku był to centrum zamieszek. W 1870 roku budynek został kupiony przez budowlańca Thomas'a Kemp za £420, który przerobił go na prywatną rezydencję i nazwał Headley Grange.

Użycie jako studia nagraniowego i prób

Kawałki albumów Led Zeppelin "Led Zeppelin III", "Led Zeppelin IV", "Houses Of The Holy" i "Physical Graffiti" zostały skomponowane i/ lub nagrane w Headley Grange. Wokalista Led Zeppelin, Robert Plant, w ciągu jednego dnia napisał tamże słowa do utworu pt. "Stairway To Heaven". Utwór Led Zeppelin pt. "Black Dog", który podobnie jak "Stairway To Heaven" pojawił się na "Led Zeppelin IV", został nazwany po czarnym labradorze retriever, który został odkryty tamże podczas sesji.

W nawiązaniu do Led Zeppelin gitarzysta Jimmy Page stwierdził:

"Headley Grange był do pewnego stopnia zniszczony, ogrzewanie nie działało. Ale miał jedną główną zaletę. Inne zespoły robiły tam próbę i nie miały żadnych skarg. To główny problem, ponieważ nie chcesz gdzieś pójść i w procesie pracy zaczynasz blokować, a potem musisz się wycofać".

W wywiadzie udzielonym czasopismu "Mojo" w 2010 roku page dokładnie opisuje:

"Powodem dla którego tam pojechaliśmy po pierwsze był by uzyskać sytuację życiową, gdzie piszesz i na prawdę żyjesz tą muzyką. Jako grupa tak na prawdę nigdy wcześniej czegoś takiego nie doświadczyliśmy, poza tym gdy Robert [Plant] i ja pojechaliśmy do Bron- Yr- Aur. Ale to tylko ja i Robert schodziliśmy tamże i spędzaliśmy czas na łonie Walii ciesząc się tym. To było różnie. To byliśmy my wszscy koncentrujący się w skoncentrowanym środowisku i istota tego co się tam wydarzyło ukazało się na trzech albumach (IV, Houses Of The Holy, Physical Graffiti).

Help Yourself byli tamże od '71 do '73 roku i odbywali próby do dwóch swoich albumów "Beware The Shadow" i "Strange Affair".

Peter Gabriel i inni członkowie Genesis potwierdzili, że napisali większość materiału do albumu z '74 roku pt. "The Lamb Lies Down On Broadway Lies Down On Broadway" gdy się tamże wycofali.

Yazoo nagrał teledysk do ich utworu pt. "Don't Go" w Headley Grange.

W tym samym czasie był nagrywany debiutancki album Bad Company. Peter Grant był menadżerem Bad Company, który równiez był menadżerem Led Zeppelin.

Przedstawienie w "It Might Get Loud"

W filmie dokumentalnym z 2009 roku pt. "It Might Get Loud" Page jest nagrywany podczas wizyty w Headley Grandge i omawia nagranie "Led Zeppelin IV". Omawia jak perkusja do "When The Levee Breaks" była nagrywana w przepastnym korytarzu z echem akustyki.

Później wspominał tę wizytę:

"[Moje] wspomnienia tego były bardzo zakorzenione podobnie gdy początkowo tam graliśmy. Wtedy tak na prawdę nie był używany, ale ta sama rodzina nadal go posiada. Ta pani, która go wynajmowała [Led Zeppelin] myślę, że zmarła, ale myślę, że jej wnuczka teraz tam żyje. Moje wspomnienia tego były naprawdę takie jak w tamtych czasach z niedziałającym ogrzewaniem i było bardzo wilgotno, ale nadal była to scena odgrywająca czegoś bardzo energicznego. [W filmie] gdy wszedłem byłem bardzo przytłoczony, nie tylko z powodu przeszłości, ale również teraz, ponieważ to był dom i ja myszkowałem w domie, który był mieszkaniem. Były tam meble, ozdoby, obrazy i nawet kilka muzycznych instrumentów... . Wymiary korytarza były nadal takie same jak pamiętam. Również poszedłem do innych pokoi, włącznie z pokojem w którym spałem i w którym znajdował się ogień przy którym się ogrzewaliśmy i było nieco przytłaczająco.

Nazwy dźwięków

Szczegóły

Odsłony: 1998

W pierwszej kolejności poznajemy nazwy dźwięków skali diatonicznej. Jest to siedmiostopniowa skala, w której odległości pomiędzy kolejnymi dźwiękami wynoszą cały ton lub pół tonu. Jej dźwiękom odpowiadają białe klawisze fortepianu.

Skala diatoniczna

Szczegóły

Odsłony: 2108

Nazwy dźwięków
W pierwszej kolejności poznajemy nazwy dźwięków skali diatonicznej. Jest to siedmiostopniowa skala, w której odległości pomiędzy kolejnymi dźwiękami wynoszą cały ton lub pół tonu. Jej dźwiękom odpowiadają białe klawisze fortepianu.

W dwunastostopniowej skali chromatycznej sąsiednie dźwięki odległe są zawsze o półton. Odpowiada im 12 kolejnych klawiszy fortepianu, zarówno białych, jak i czarnych.

Alfabet muzyczny
Czarne klawisze fortepianu występują w naprzemiennych grupach po dwa i po trzy klawisze. Jeśli znajdziemy dowolną grupę dwóch czarnych klawiszy i naciśniemy biały klawisz znajdujący się bezpośrednio na lewo od niej, będzie to dźwięk C.

Dźwięki, odpowiadające kolejnym białym klawiszom na prawo od C, to:

C, D, E, F, G, A, B[1]

Po dźwięku B następuje znowu dźwięk C, ale o oktawę wyższy od pierwszego.

Bardziej "alfabetycznie" wygląda sekwencja rozpoczynająca się od dźwięku A (biały klawisz pomiędzy drugim a trzecim czarnym klawiszem w dowolnej grupie 3 czarnych klawiszy):

A, B, C, D, E, F, G

Jest to inny rodzaj skali diatonicznej, zwany skalą molową. Różne rodzaje skal molowych zostaną omówione w osobnym rozdziale.

Nazwy sylabowe – solmizacja
W XI wieku włoski mnich benedyktyński Guido z Arezzo wprowadził nazwy nut będące pierwszymi sylabami VIII-wiecznego hymnu do św. Jana Ut queant:

Ut, re, mi, fa, sol, la

Melodia tego hymnu ma tę własność, że każdy kolejny wers zaczyna się o 1 stopień skali diatonicznej wyżej niż poprzedni.

Royal Albert Hall in London

Szczegóły

Odsłony: 2227

U.S. Marine Corps

Szczegóły

Odsłony: 6735

Grand Ole Opry

Szczegóły

Odsłony: 2156

amerykańska audycja radiowa country nadawana w każdą sobotę z Nashville przez radio WSM.

Ivy League

Szczegóły

Odsłony: 1836

Archie Bleyer

Szczegóły

Odsłony: 2683