John Lennon - Aktywizm

Szczegóły

Odsłony: 2149

Próba deportacji

Nixon sądził, że Lennon'a antywojenny aktywizm będzie kosztowała jego reelekcji. Republikanin senator Strom Thumond w notatce z 4.02.1972 roku sugerował, że "deportacja byłaby strategicznym środkiem zaradczym" przeciwko Lennon'owi. 2. marca Służba ds Imigracji i Naturalizacji rozpoczęła postępowanie deportacyjne twierdząc, że jego skazanie z 18.10.1968 roku za posiadanie marihuany w Londynie sprawiło, że nie kwalifikował się do wjazdu do Stanów Zjednoczonych. Kolejne trzy i pół roku spędził na przesłuchaniach deportacyjnych aż do 8.10.1975 roku gdy sąd apelacyjny zakazał próbę deportacji twierdząc, że "sądy nie zgodzą się na selektywną deportację opartej na tajemnicznych politycznych podstawach". Gdy rozparawa się toczyła Lennon brał udział w wiecach i występował w telewizji. Od 14. do 18.02.1972 rok wraz z żoną był współgospodarzem "The Mike Douglas Show" przedstawiając  Środkowej Ameryce Ralph'a Nader'a, Bobby'ego Seale'ego działacza, autora i współzałozyciela Black Panther Party, Jerry'ego Rubin'a,  oraz krytyka społecznego George'a Carlin'a. Występy wraz z Lennon'em i Plastic Ono Band były dobre, ale zdarzały się momenty gdy Chuck Berry do nich dołączał, a Ono odsuwała mikrofon od swoich bong i zaczęła piszczeć, jak to zwykle robiła. Kamera uchwyciła Berry'ego oczy bywsze wytrzeszczone z powodu szoku. Douglas nazwał to "prawdopodobnie najbardziej pamiętnym tygodniem, które zrobił w ciągu dwudziestu kilku lat na antenie". W '72 roku Dylan napisał list w obronie Lennon'a twierdząc, że:

"Sprawiedliwość dla John'a & Yoko"

"John oraz Yoko dodają wielki głos i jadą do tego kraju tzw. INSTYTUCJI SZTUKI/ Oni inspirują i przekraczają i stymulują, a czyniąc to, mogą jedynie pomóc innym dostrzec czyste światło, a czyniąc to położyć kres temu łagodnemu, nudnemu smakowi drobnego komercjalizmu, który jest przekazywany jako Sztuka Artystyczna poprzez obezwładniające masowe media. Hurra dla John'a oraz Yoko. Dajcie im zostać oraz żyć tutaj i oddychać. Kraj posiada sporo miejsca i przestrzeni. Dajcie John'owi oraz Yoko pozostać!"

23.03.1973 roku kazano mu w ciągu 60 dni opuścić Stany. Tymczasem Yoko otrzymała stały pobyt. W odpowiedzi 1.04.1973 roku Lennon wraz z żoną odbył konferencję prasową w The New York City Bar Association gdzie ogłosili formację stanu Nutopia. Machawszych flagą Nutopii (dwie chusteczki do nosa z materiału) prosili o azyl polityczny w Stanach Zjednoczonych. Konferencja prasowa została nagrana i w Wenecji wydana 31.08.2006 roku, a 2 tygodnie i dzień później w New York City, L.A., Kalifornii jako dokumentalny film pt. "The U.S. vs John Lennon". A 17. czerwca po konferencji prasowej wyszedł na jaw Nixon'a udział w politycznym skandalu i tego samego dnia w Waszyngtonie D.C. rozpoczęły się przsłuchania dotyczących skandalu Watergate. A 2 lata, 7 tygodni i 3 dni później zrezygnował z bycia prezydentem. 13.12.1974 roku George Harrison spotkał się z prezydentem Gerald'em Ford'em w Białym Domu po tym gdy jego syn, Jack, poszerzył listę gości. Jack, który jest fanem Rock'n'Roll'a, po wydarzeniu był za kulisami koncertu George'a, który odbył się 3 tygodnie i 6 dni wcześniej w Salt Lake City. Harrison zapytał Gerald'a Ford'a, Nixon'a następcę o wstawienie się w sprawę. Administracja Ford'a wykazała niewielkie zainteresowanie w toczeniu sprawy przeciwko Lennon'owi, a 7.10.1975 roku nakaz deportacji został przez sędziego Sądu Najwyższego stanu Nowego York'u, Irving'a Kaufman'a, unieważniony. A w swoim orzeczeniu napisał:

"Sądy nie zgodzą się na selektywną deportację opartej na tajnych politycznych podstawach".

27.07.1976 roku otrzymał zieloną kartę potwierdzającą jego stały pobyt, a gdy 20.01.1977 roku Jimmy Carter został inaugurowany jako prezydent John Lennon wraz z żoną był na inauguracyjnym balu.

Inwigilacja FBI i odtajnione dokumenty

Po Lennon'a śmierci historyk Jon Wiener złożył wniosek o ustawę o dostępie do informacji o udostępnienie akt FBI, które dokumentowały rolę biura w próbie deportacji. FBI przyznało, że posiada 281 stron dokumentów dotyczących Lennon'a, ale odmówiło wydania ich większość na podstawie, że zawierały informacje dotyczące bezpieczeństwa narodowego. W '83 roku z pomocą American Civil Liberties Union Of South California Wiener pozwał FBI. By zmusić FBI do wydania wstrzymanych stron proces sądowy trwał 14 lat. W '91 roku American Civil Liberties Union Of South California, reprezentujące Wiener'a, wygrało korzystną decyzję w swoim pozwie przeciwko FBI w federalnym sądzie Ninth Circuit (czyt. nynf syrkyt). W kwietniu '92 roku The United States Department Of Justice odwołało się od decyzji do Sądu Najwyższego, ale sąd odmówił ponownego rozpatrzenia sprawy. Respektując nową zasadę, która w marcu '97 roku została wprowadzona przez byłego prezydenta Bill'a Clinton'a mówiąca, że dokumenty powinny być utajnione tylko wtedy jeżeli ich wydanie będzie zawierało "przewidywalną szkodę", departament sprawiedliwości roztrzygnął większość zaległych spraw pozasądownie poprzez wydanie wszystkich z wyjątkiem dzięsięciu kwestionowanych dokumentów.

21.01.2000 roku Wiener opublikował wyniki swojej czternastoletniej kampanii w książce pt. "Gimme Some Truth: The John Lennon FBI Files" zawierające faksymile dokumentów włącznie z "obszernymi raportami poufnych informantów szczegółowo opisujących codzienne życie antywojennych działaczy, notatki Białego Domu, transkrypty telewizyjnych programów w których Lennon wystapił oraz przez lokalną policję propozycję aresztowania Lennon'a pod zarzutem posiadania narkotyków". Historia jest opowiedziana w filmie pt. "The US vs John Lennon". Ostatnie 10 dokumentów dotyczących sprawy Lennon'a, które informowały o jego związkach w '71 roku z antywojennym działaczem zostały wstrzymane jako zawierające " informacje dotyczące bezpieczeństwa narodowego dostarczone przez obcy rząd pod wyraźną obietnicą zachowania poufności w brytyjskiej wersji zostały wydane 8.12.2006 roku. Nie zawierały żadnych wskazówek, które brytyjski rząd uważał Lenon'a za poważne zagrożenie; jednym przykładem z tego wydanego materiału był raport w którym dwaj wybitni brytyjscy lewicowcy Tariq Ali oraz Robin Blackburn mieli nadzieję, że Lennon sfinansuje lewicową księgarnie oraz czytelnię.