Copyright 2025 - Legendy Rocka

strzalka1Lata 60- e zespoły

Brewer & Shipley

Brewer Shipley 0

to duet folkowo- rockowy pochodzący z Ameryki, który osiągnął szczyt swojej kariery w późnych latach 60- ych i przez całe 70- e, składający się z piosenkarza i tekściarza Mike'a Brewer'a i Tom'a Shipley.

Czytaj więcej: Brewer & Shipley

Free Creek

- był to zespół skłądający się z wielu sławnych muzyków, jak chociażby Eric Clapton, Jeff Beck, Keith Emerson, Mitch Mitchell i Linda Ronstadt, który w '69 roku nagrał jeden album w formacie "super sesji".

Czytaj więcej: Free Creek

The Applejacks

The Applejacksbył to zespół popowo- beatowy. Był pierwszym "brumbeat'owym" zespołem, który osiagnął listę Top 10 najlepszych singli w U.K. Zespół był niezwykły, poniewaz miał kobietę, która grała na basie, Megan Davies.

Czytaj więcej: The Applejacks

The Hep Stars

byli również znani jako szwedcy Beatles'i oraz drugą nazwą Hep House co było ekwiwalentem Apple Corps. Anderson był keyboard'zistą i ostatecznie zaczął pisać utwory jak chociażby "No Response", "Sunny Girl", "Wedding" oraz "Consolation". Również miał owocną współpracę z Lasse Berghagen z którym w '68 roku napisał "Sagan Om Lilla Sofie" ("The Tale Of Little Sophie") (czyt. di tejl of lytl sofi) (tł. Opowieść o małej Sofi)

The Hollies

The Hollies 0- to pop rockowy zespół założony w grudniu '62 roku w Manchesterze. hrabstwie Greater Manchester, środkowej części Anglii jako zespół wykonujący Merseybeat, przez Alan'a Clarke'a, który pochodzii z Salford, Vic Steele, Manchester oraz Graham'a Nash'a z Blackpool, a Eric Haydock ze Stockport'u, a Don Rathbone z Wilmslow oddalengo 300km od Londynu. Był i nadal jest jednym z wiodących brytyjskich grup 60- i połowy lat 70- ych, są znani ze swojego dystynktywnego, trzyczęściowego wokalnego stylu. Założycielami zespół byli Clarke i Nash.

Znaczącą popularnością cieszyli się w Wielkiej Brytanii oraz pozostałych krajach Europy utworami pt.: "I'm Alive", "Look Thru Any Window" oraz "I Can't Let Go", chociaż nie uplasowali się na listach w Stanach do moentu "Bus Stop". Przez kolejne dekady cieszyli się ogromną popularnością po stronach Atlantyku, którą przyniosły im utwory tj.: "Stop Stop Stop", "On A Carousel", "Carrie Anne", "He Ain't Heavy, He's My Brother", "Long Cool Woman In A Black Dress", "The Air That I Breathe", "Jennifer Eccles", "Long Dark Road", "King Midas In Reverse", "Stop Right There", "Yes I Will", "Blowin' In The Wind", "Don't Let Me Down", "Sorry Suzanne", "I'm Down", "The Day That Curly Billy Shot Down Crazy Sam McGee", "We're Through", "4th Of July, Asbury Park", "Dear Eloise", "Too Young To Be Married", "Gasoline Alley Bread", "Magic Woman Touch", "Pay You Back With Interest", "Listen To Me" oraz "Stop In The Name Of Love". Łącznie mieli 49 utworów, które uplasowały się na listach.

Oni wraz z The Red Krayola oraz The Rolling Stones są zespołem, który od lat 60- ych się nie rozpadł i nadal kontynuuje nagrywając oraz występując. W ramach uznania ich osiągnięcia 15.03.2010 roku przez Steven'a Van Zandt'a zostali wprowadzeni do Rock and Roll Hall Of Fame.

Początki

Początkowo był to duet założony przez Clarke'a oraz Nash'a, którzy uczęszczali do Ordsall Board School położonej w Taylorson Street, Ordsall, Salford, miesxzczącej sie w Greater Manchester, mieszczącego się w Pn.- Zach. Anglii w której byli najlepszymi przyjaciółmi, którzy zaczęli swoją wspólną przygodę dając koncerty grąc muzykę skiffle'ową, która wtedy była bardzo modna. Ostatecznie stali się wokalno gitaorowym duetem opierającym się na The Everly Brothers grając pod pseudonimem "Ricky & Dane Young" pod którym to dołączyli do lokalnej grupy o nazwie The Fourtones w której skład wchodzili: Pete Bocking grający na gitarze, basie John 'Butch' Mepham, perkusji Keith Bates, a Derek Quinn na gitarze. Gdy w '62 roku Quinn odszedł by dołączyć do Freddie & The Dreamers 7.12.1968 roku Clarke i Nash również opuścili zespół stając się członkami innego zespołu pochodzącego z Manchester'u o nazwie The Deltas w którego skład wchodzili: Vic Steele, kolejnymi członkami, którzy opuścili zespół to Eric Haydock, Don Rathbone oraz Eric'iem Stewart'em, który stał się członkiem "profesjonalnego" zespołu o nazwie The Mindbenders. Przez tamten okres ich menadżerem i promotorem był Michael Cohen entuzjasta muzyki oraz sprzedawca odzieży z Oldham.

The Deltas pierwszy raz siebie nazwali The Hollies podczas gig'u, który miał miejsce 5.12.1962 roku gdzie 9. i 23.12. również zagrali w Oasis Club mieszczącego się na Lloyd Street Manchester w Manchesterze. Zasugerowano, że Eric nazwał zespół w nawiązaniu do bożonarodzeniowego wianka, chociaż w wywiadzie udzielonym w 2009 roku Graham powiedział, że tuż przed wystepem zespół zadecydował nazwać się The Hollies z powodu ubóstwiania Buddy'ego Holly'ego. Tego samego roku napisał, że:

"Nazwaliśmy siebie The Hollies w nawiązaniu do Buddy'ego oraz świąt Bożego Narodzenia".

1963- 68

3.03.1963 roku pierwszy raz wystąpili podczas R'n'B maratonu, który odbył się w Cavern Club na którym był Ron Richards, który zaprosił ich na sesję do studia, która odbyła się w 15.maja w Abbey Road Studios by nagrać i wyprodukować "Fortune Teller", "Now's The Time", "Little Love", "Zip- A- Dee- Doo- Dah" oraz "Searchin'", który był również zaangażowany w pierwszą sesję nagraniową The Beatles, która odbyła się 6.06.1962 roku kiedy to jeszcze wytwórnia nazywała się EMI Recording Studios, a członkiem zespołu był Pete Best podczas której to nagrali "Love Me Do", który później został wydany na singlu, który później został zastąpiony przez Ringo Starr'a. Richards zaoferował im sesję z wytwórnią, ale Steele nie chciał być "profesjonalnym" muzykiem i na początku kwietnia '63 roku opuścił zespół. Pierwsza sesja nagraniowa dla Parlophone odbyła się 4.04.1963 roku w EMI Abbey Road Studio No. 3., która wyłoniła się z sytuacji gdy Ron Richards bywszym asystentem producenta widział ich występ w tym samym klubie gdzie byli 3.03. Przesłuchanie było znaczące, ponieważ pozwoliło zespołowi na zawarcie kontraktu oraz rozpoczęcie profesjonalnej muzycznej kariery. Do sesji zatrudnili muzyka, który zastąpił odchodzącego Vic'a. Tony grał w zespole pochodzego z Nelson, Lancashire o nazwie Dolphins, którego członkami również byli Bobby Elliott oraz Bernie Calvert. Nie tylko oni zawarli kontrakt z Richards'em, którzy kontynuowali karierę zespołu do '76 oraz ponownie do '79 roku, bo i też:Gerry & The Pacemakers, The Beatles, P.J. Proby, Jerry Lordan oraz Shane Fenton & The Fentones i w tym samym czasie nagrali przeróbkę utworu, który został wydany jako debiutancki singiel zatytułowanym "(Ain't That) Just Like Me" i uplasował się na miejscu 25. listy.

Ich kolejny singiel pt. "Searchin'" uplasował się na miejscu 12. listy Top 40 UK Singles przeprowadzonej przez OCC. W tym momencie po nagraniu wyłącznie ośmiu utworów w tym "I Can't Tell The Bottom From The Top". W sierpniu '63 roku Rathbone zadecydował odejść z zespołu, a Hicks'owi udało się koledze z zespołu The Dolphins, Bobby'emu Elliott'owi zatrudnić jako nowy członek zespołu. W styczniu '64 roku uplasowali się na miejscu #8 UK Singles utworem, który znalazł się na debiutanckim albumie, który uplasował się na miejscu #2 listy.

Zasłynęli tworząc przeróbki i kontynuiowali z "Just One Look", który już wtedy odniósł sukces plasując się na listach  Sukces był podtrzymywany przez "Here I Go Again", "If I Needed Someone", "Hey Willy", "The Baby", "Soldiers Song", "Holliedaze", "Find Me A Family", "The Woman I Love", "Hollies", "Would You Believe?", "For Certain Because", "Evolution", "Confession Of The Mind". W tym momencie m.in. "Billboard Hot 100",  Imperiall Records, Capitol Records, Epic Records, RCA, Polydor, EMI mające oddział w Kanadzie były zespołem zainteresowane by nagrać swoją wersję "Stay With The Hollies" z tymi dwoma dodanymi singlami zostały wydane przez dwie wytwórnie ze zmienionym tytułem na "Here I Go Again". Podobnie jak Iron Maiden, The Scaffold, Queen oraz Judas Jump, ich albumy wydane w Pn. Ameryce diametralnie różniły się od ich brytyjskich odpwiedników.

W tym czasie pisali oraz wykonywali pokaźną ilość oryginalonego materiału pisanego przez autorów członków zespołu Clarke'a, Nash'a oraz Hicks'a, a Richards ostatecznie pozwolił im na wydanie własno napisanego przeboju pt. "We're Through", który został przypisany pod pseudonimem "L. Ransford" bywszego imieniem oraz nazwiskiem dziadka Graham'a Nash'a, podobnie jak wszystkie ich wczesne kompozycje. Nstępnie pojawiły się dwie kolejne przeróbki "Yes I Will" oraz "I'm Alive". Ich drugi album nie uplasował się na liście czasopisma, chociaż uplasował się na liście Top 10 innego czasopisma.

Ostatecznie odnieśli sukces w Pn Ameryce oryginalnym utworem o który poprosili Graham'a Gouldman'a, który jest rodowitym mieszkańcem Lower Broughton, przedmieścia oraz dzielnicy Manchester'u. "Look Thru Any Window" pozwoliło im wejść na Top 40 w Stanach Zjdnoczonych oraz Top 10 w Kandzie, obie pierwszy raz. Ich kolejny singiel został sprzedany po niższej cenie po tym gdy zespół zadecydował na wydanie na albumie swojej własnej wersji. Ich kolejny album uplasował się na liście pt. "Hear! Here!" nie uplasował się na listach w Stanach pomimo dołączenia "Look Thru Any Window" oraz "I'm Alive".

Od tego momentu wybuchł spór między zespołem, a ich menadżerstwem, który dotyczył, jak to ujął basista, nadmiernych opłat pobieranych od menadżerstwa zespołu. W konsekwencji tego Eric zadecydował o wzięciu przerwy od zespołu. Od momentu gdy odszedł zatrudnili Klaus'a Voormann'a by zagrał kilka gig'ów i nagrał dwa single zaweirających bas: "After The Fox" oraz "Just Like A Woman".

W momencie odejścia Eric'a Allan, Graham oraz Tony brali udział w sesji albumu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The Yardbirds

The Yardbirdsto angielska grupa rock'owa założona w Londynie w 1963 roku. Pierwszy skład zespołu to wokal i gra na harmonijce Keith Relf, perkusja Jim McCarty, gitarzysta rytmiczny i basista Chris Dreja i basista/ producent Paul Samwell- Smith. Zespół jest gw. znany za sprawą rozpoczęcia kariery trzech najbardziej znanych gitarzystów Eric Clapton, Jimmy Page i Jeff Beck, oni wszyscy uplasowali się na liście Top5 magazynu Rolling Stone wśród 100 najlepszych gitarzystów. Zespół odniósł sukces kilkoma utworami w połowie lat 60- ych w tym tj.: "For Your Love", "Heart Full of Soul", "Shapes of Things" i "Over Under Sideways Down".

Czytaj więcej: The Yardbirds

f t g m