- Szczegóły
-
Odsłony: 9580
W Stanach Zjednoczonyach Recording Industry Association of America (RIAA) przyznaje certyfikat opartego na liczbie albumów i singli sprzedanych na detalicznych i innych pomocniczych rynkach. Inne kraje mają podobne
nagrody. Certyfikacja nie upoważnia automatycznie do otrzymania nagrody, wytwórnia płytowa musi o niego wystąpić. Audyt przeprowadzany jest w odniesieniu do dostaw netto po zwrotach (najczęściej używane jest oświadczenie o tantiemach artysty), który obejmuje albumy bezpośrednio sprzedawane do sklepów detalicznych i wielobranżowych, bezpośrednio konsumentom (muzyczne kluby i zamówienie pocztą) oraz inne punkty sprzedaży.
Czytaj więcej: RIAA Certyfikaty
- Szczegóły
-
Odsłony: 1944
Nazwy dźwięków
W pierwszej kolejności poznajemy nazwy dźwięków skali diatonicznej. Jest to siedmiostopniowa skala, w której odległości pomiędzy kolejnymi dźwiękami wynoszą cały ton lub pół tonu. Jej dźwiękom odpowiadają białe klawisze fortepianu.
W dwunastostopniowej skali chromatycznej sąsiednie dźwięki odległe są zawsze o półton. Odpowiada im 12 kolejnych klawiszy fortepianu, zarówno białych, jak i czarnych.
Alfabet muzyczny
Czarne klawisze fortepianu występują w naprzemiennych grupach po dwa i po trzy klawisze. Jeśli znajdziemy dowolną grupę dwóch czarnych klawiszy i naciśniemy biały klawisz znajdujący się bezpośrednio na lewo od niej, będzie to dźwięk C.
Dźwięki, odpowiadające kolejnym białym klawiszom na prawo od C, to:
C, D, E, F, G, A, B[1]
Po dźwięku B następuje znowu dźwięk C, ale o oktawę wyższy od pierwszego.
Bardziej "alfabetycznie" wygląda sekwencja rozpoczynająca się od dźwięku A (biały klawisz pomiędzy drugim a trzecim czarnym klawiszem w dowolnej grupie 3 czarnych klawiszy):
A, B, C, D, E, F, G
Jest to inny rodzaj skali diatonicznej, zwany skalą molową. Różne rodzaje skal molowych zostaną omówione w osobnym rozdziale.
Nazwy sylabowe – solmizacja
W XI wieku włoski mnich benedyktyński Guido z Arezzo wprowadził nazwy nut będące pierwszymi sylabami VIII-wiecznego hymnu do św. Jana Ut queant:
Ut, re, mi, fa, sol, la
Melodia tego hymnu ma tę własność, że każdy kolejny wers zaczyna się o 1 stopień skali diatonicznej wyżej niż poprzedni.
