- Szczegóły
-
Odsłony: 2047
Wszyscy członkowie zespołu, poza Al Jackson'a znali się już za dziecka w harcerstwie. Baggott, Cash i Freeman zaczeli grac w grupie skiffle'owej utworzonej w '61 roku, która nosiła nazwe The Crestas, który występował okazyjnie w lokalnym klubie młodzieżowym. Davies dołączyła do zespołu w 1961, a Gould w kolejnym roku. Z braku wokalisty zespół był stanowczo instrumentalny aż do momentu dołaczenia Al Jackson'a w 1963 roku; zaczeli grac utwory rock'n'roll'owe ocalawszy tym samym siedzibe w Solihull Civic Hall. W czasie zmienili nazwę zespołu na The Jaguars zanim ostatecznie powrócili do ówczesniej nazwy w lipcu '62 roku, która pozostała.
Podpisawszy umowę z wytwórnią Decca póxniej w '63 roku sukces ich opierał się na sile pierwszego singla, który nosi tytuł "Tell me when" napisanego przez Les Reed'a i Geoff Stephens'a. Singiel został wydany w lutym 1964 roku i osiągnął #7 na liście w U.K. Po spotkaniu z zespołem The Beatles, które miało miejsce w czasie próby przed wystepem w telewizji, John Lennon wraz z Paul'em McCartney'em zapewnili zespołowi występ swoim utworem, który był ich drugim singlem pt. "Like Dreamers Do". Nagranie jednak uzyskało miejsce 20 na liście przebojów w U.K., podczas gdy ich utwór "Three little words (I love you)" (równierz wydany w 1964 roku) osiągnął miejsce 23.
Zespół pokłócił się z wytwórnią Decca o ich kolejny singiel. Wytwórnia chciała by nagrali utwór "Chim, chim chiree", jednak zespół nie lubiał go. Mimo, że singiel został ogłoszony (i właśnie przez to jest wymieniany w dyskografii), jednak nigdy nie został wydany. W nawiązaniu do Megan Davies zespół nawet nie nagrał "Chim, chim chiree". Dzięki tej kłótni kolejny singiel "Bye, bye girl" został wydany pół roku później po "Three little words".
Mimo problemów zespołu wytwórnia Decca nadal nagrywała aż do 1965 roku (wraz z pierwszą wersją Ray'a Davis'a "I go to sleep" spotkali się z nieliczną odpowiedzią ze strony publiczności prowadząc do szybkiego powrotu by lokalnie móc występować. Po 1966 roku zespół stał się przedstawieniem na jednym z morskich przewoźników, który pracował dla Cunard przed końcem dekady i często na RMS Queen Mary, RMS Queen Elizabeth and RMS Queen Elizabeth 2.
Freeman i Davies pobrali się we wrześniu 1964 roku z udziałem reszty członków zespołu w roli drużby. Davis ostatecznie odeszła od muzyki zostając pielęgniarką i dyrektorką szpitala National Health Service.
Zespół był raz opisany jako "Solihull Sound", a Chris May i Tim Phillips porównali ich muzyke do biju dwonków domowych, które były popularne w Solihul w tamtym czasie.
11.12.2010 zespół się reaktywował by dac jedyny koncert w kościele St. Mary w Solihull w którym to zespół praktykował we wczesnych latach. Koncert miał za zadanie weszprzeć finansowo kościół.
Oryginalny skład:
- Al Jackson (ur. jako Harry Llewellyn Jackson, 21.04.1945, Birmingham, Warwickshire), gw. wokal (od lipca 1962);
- Martin Baggott (ur. jako Martin Thomas Baggott, 20.10.1947, Birmingham, Warwickshire), gw. gitara (od początku 1961);
- Don Gould (ur. jako Donald Peter Gould, 23.03.1947, Solihull, Warwickshire), organy (od grudnia 1961);
- Phil Cash (ur. jako Philip Peter Cash, 9.10.1947, Birmingham, Warwickshire), rhythm guitar (od początku 1961);
- Gerry Freeman (ur. jako Gerald Ernest Freeman, 5.05.1943, Solihull, Warwickshire), bębny (od początku 1961);
- Megan Davies (ur. jako Megan Kelso Davies, 25.03.1944, Sheffield, na zachodniej stronie jadąc z Yorkshire), bas (od początku 1961)
- Szczegóły
-
Odsłony: 1683
Czerwone Gitary w lipcu 2007
W 2006 roku Czerwone Gitary otrzymały Marmurowy Krążek – nagrodę za największą ilość sprzedanych płyt w historii polskiej fonografii.
Rok później zespół zaprezentował nowego singla „Wezmę cię ze sobą”. W 2008 roku Czerwone Gitary nagrywały płytę dla niemieckiej wytwórni Sony BMG Deutschland. Album zatytułowany Herz verschenkt został wydany w 2009 roku. W 2010 roku pojawił się kolejny singiel Czerwonych Gitar „Lecz tylko na chwilę”. W tym samym roku zespół odebrał złotą płytą za album Czerwone Gitary OK.
W 2013 roku w Warszawie[4] oraz w 2014 roku w Zabrzu odbyły się pierwsze w historii koncerty Czerwone Gitary Symfonicznie. W grudniu 2014 roku w Polskim Radiu Rzeszów zespół zagrał koncert Czerwone Gitary Akustycznie – Elektrycznie „Śpiewaj razem z nami”.
Obchody 50-lecia istnienia zespołu przypadające na rok 2015 zespół zainaugurował kilkutygodniową trasą po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. 14 marca w Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku odbył się Złoty Koncert Jubileuszowy. Tego samego dnia odbyła się premiera nowej płyty zespołu zatytułowanej Jeszcze raz, na której znalazło się 15 nowych piosenek, w tym jeden archiwalny utwór Krzysztofa Klenczona. Album kolejno promowały single: „Trochę przed wieczorem”, „Coś przepadło”, „Czerwona gitara”, „Jeszcze raz, pierwszy raz”.
12 czerwca 2015 roku, podczas pierwszego dnia 52. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Czerwone Gitary odsłoniły swoją gwiazdę w Alei Gwiazd Polskiej Piosenki. Tego samego dnia zespół wystąpił na Festiwalu „Dozwolone od lat 18" na Stadionie Miejskim we Wrocławiu.
31 lipca 2015 roku w Operze Leśnej w Sopocie odbyła się jubileuszowa odsłona koncertu Czerwone Gitary Symfonicznie z towarzyszeniem Orkiestry Symfoników Gdańskich. Utwory zespołu wykonali także zaproszeni artyści m.in. Sarsa Markiewicz, Jacek Stachursky i Marcin Kindla.
Tydzień później – 7 sierpnia 2015 roku – zespół wystąpił podczas I Rockblu Przywidz Festiwal, a wcześniej wziął udział w ceremonii otwarcia Bulwaru Zespołu Czerwone Gitar oraz odsłonięcia Korzeni Rocka – pomnika upamiętniającego gwiazdy polskiego rocka.
14 sierpnia 2015 roku – podczas festiwalu Disco pod Gwiazdami w amfiteatrze w Zielonej Górze, odbył się jubileuszowy występ Czerwonych Gitar z okazji 50-lecia działalności scenicznej. Impreza była transmitowana na antenie Telewizji Polsat.
