- Szczegóły
-
Odsłony: 2467
W styczniu 1971 nowy skład zarejestrował materiał na podwójny album Niemen z ambitną muzyką w stylu zmierzającym do jazzu, częściowo do słów Norwida. Występował w kraju oraz m.in. w Czechosłowacji i Finlandii. W tym czasie Czesław Niemen uzyskał mieszkanie w Warszawie przy ul. Niecałej 8, finalizował też sprawę rozwodową. Pod koniec 1971 wziął udział w nagraniu płyty z muzyką Andrzeja Kurylewicza. W ciągu całej swej kariery wielokrotnie wspomagał różnych artystów w nagraniach i brał udział w zbiorowych przedsięwzięciach muzycznych czy muzyczno-teatralnych. Napisał wiele utworów dla innych wykonawców, m.in. dla Ady Rusowicz. Przez lata powstały dziesiątki wersji jego piosenek. Czesław Niemen, od 1968 grający na organach Hammonda, z wolna rozbudował swoje klawiszowe instrumentarium, dodając najpierw melotron, a potem, jako pierwszy polski muzyk, syntezator Mooga. Nowoczesne i drogie wówczas wyposażenie pozwoliło mu nagrać wspomniany, prawie całkowicie elektroniczny album, stawiający go w jednym rzędzie z takimi awangardowymi muzykami i grupami jak Tangerine Dream, Klaus Schulze czy Vangelis.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1462
Karierę Czesława Niemena zakłóciło wprowadzenie stanu wojennego. W maju 1982 z grupą Kombi wystąpił w Sztokholmie, ukazała się też kaseta z jego muzyką filmową. Później występował sporadycznie, np. w listopadzie 1984 grał w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, a 12 grudnia 1985 grał w klubie Stodoła w Warszawie. 11 i 12 lipca 1986 zaśpiewał na zlocie Old Rock Meeting w Operze Leśnej w Sopocie, a jesienią zagrał na festiwalu Jazz Jamboree w Warszawie. W 1987 wystąpił w Jarocinie, potem grał w Skandynawii, a 29 listopada 1987 dał koncert w Queen Elizabeth Hall w Londynie. W 1988 roku wznowiono kilka jego płyt, m.in. Dziwny jest ten świat, Czy mnie jeszcze pamiętasz? i Niemen Enigmatic. W 1989 ukazała się pierwsza od wielu lat płyta Niemena z nowym materiałem, przygotowywana przez lata Terra Deflorata.
Czesław Niemen zdobył pewną popularność na Zachodzie, zwłaszcza w krajach anglosaskich (gdzie nagrał kilka awangardowych albumów), lecz mimo swego wielkiego potencjału artystycznego nigdy nie zdołał się przedrzeć do pierwszej ligi progresywnego rocka. Pozostał czynnym muzykiem także w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku koncertując, komponując i sporadycznie nagrywając, zajmując się głównie pisaniem muzyki filmowej i teatralnej. W latach 90. zajął się również malarstwem oraz grafiką komputerową. Był wegetarianinem.
- Szczegóły
-
Odsłony: 3636
1 marca 1990 Niemen wystąpił na Festiwalu w San Remo, a rok później ponownie na MIDEM. W 1992 wziął udział w spektaklu Księga Krzysztofa Kolumba w Teatrze Muzycznym w Gdyni. W maju 1993 grał w Nowym Jorku, a w 1995 wziął udział wraz z zespołem Dżem i wieloma zaproszonymi muzykami w koncercie upamiętniającym zmarłego Ryszarda Riedla. Występ ten zarejestrowano i wydano na płycie List do R. na 12 głosów.
Zaczął publikować felietony w miesięczniku muzycznym Tylko Rock. Gorąco protestował przeciw pirackim edycjom jego nagrań, które wtedy obficie pojawiły się na kasetach magnetofonowych, a potem na kompaktach. Wyraźnie dawał do zrozumienia, że nie zamierza nagrywać nowych płyt do czasu prawnego uregulowania sytuacji na rynku muzycznym.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1574
to patologiczny wstręt mężczyzn do kobiet
- Szczegóły
-
Odsłony: 1555
Bush urodziła się w Bexleyheath w hrabstwie Kent. Jej ojciec, Robert Bush (1920- 2008) był doktorem medycyny, a matka pochodziła z Irlandii, której imie było Hannah Daly (1918- 1992).
- Szczegóły
-
Odsłony: 2748
W 1975 Niemen poślubił swą drugą żonę Małgorzatę, z którą miał dwie córki Natalię (ur. 1976) i Eleonorę (ur. 1977). Występował solo i w zmieniających się składach, nagrywał sporo muzyki teatralnej, od początku 1977 korzystając ze studia Teatru Narodowego w Warszawie. Na przełomie lat 1976/77 nagrał podwójną płytę Idée Fixe, wydaną na początku 1978. Latem 1976 otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury i Złoty Krzyż Zasługi. Pod koniec roku odbył wielkie tournée po ZSRR, gdzie wystąpił też w październiku 1977 i kwietniu 1979. W maju 1977 nagrał koncert dla telewizyjnego bloku Studio 2, potem występował w USA, a w lutym 1978 koncertował na festiwalu jazzowym w Bombaju. W 1977 roku dał recital na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Latem 1978 zaproszono go do Hawany na Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów.
W 1978 ukazała się kaseta ze złotymi przebojami artysty, a rok później płyta z podobnym materiałem. W czerwcu 1979 Czesław Niemen wystąpił na festiwalu w Opolu, a 24 sierpnia 1979 w Sopocie zdobył Grand Prix Festiwalu Interwizji piosenką Nim przyjdzie wiosna. We wrześniu 1979 odwiedził rodzinne Stare Wasiliszki. Pod koniec roku Polskie Nagrania bez wiedzy Niemena wydały na krajowym rynku kompilacyjną płytę Postscriptum, która została opracowana jedynie w celach promocyjnych na targi MIDEM w Cannes odbywające się w styczniu 1980 roku (był to jeden z wielu przypadków lekceważenia artystycznej woli muzyka). Krytyk muzyczny Wacław Panek poświęcił mu książkę Kształty mitu. W 1981 roku Czesław Niemen opracował kompozycje muzyczne do spektaklu teatralnego pt. „Tragedia Romantyczna”, którego osiem przedstawień w katowickim Spodku widziało 52 tysiące osób, a który był wystawiony przez studentów WRTV i górnośląską Solidarność.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1530
Jeśli jeszcze ktoś ma wątpliwości co do tego, że "Bohemian Rhapsody" to fenomen naprawdę wielkiego kalibru, niech przemówi wynik, jaki udało się osiągnąć filmowi o tym tytule. Pokonał dotychczasowego rekordzistę, przybliżającego karierę kultowych raperów z zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych, "Straight Outta Compton".
"Bohemian Rhapsody", choć premierę miał zaledwie w zeszłym miesiącu (2 listopada), już zdążył zostać najlepiej zarabiającą muzyczną biografią wszech czasów. I określenie to jest wyjątkowo trafione. Produkcja, jak informował "The Independent", zdążyła już zarobić, bagatela, 608,7 mln dolarów. Już teraz możemy się spodziewać, że kwota będzie jeszcze większa, bo film nadal wyświetlany jest w kinach.
Nie ma się tu czemu dziwić. Sama historia Freddiego Mercury’ego jest na tyle niezwykła, że już przed premierą można było przewidzieć, iż pokazana na wielkim ekranie stanie się prawdziwym hitem. I chociaż krytycy niejednokrotnie zarzucali filmowi wybielanie historii zespołu i przedstawianie postaci Mercury’ego w pomnikowy sposób, entuzjastyczne reakcje wielu fanów oraz nominacja do Złotego Globu mówią same za siebie.
Wszyscy zaś byli jednogłośni w komplementowaniu rewelacyjnej kreacji Ramiego Maleka, również docenionej nominacją do Złotego Globu. Malek dostał też nominację za najlepszą pierwszoplanową rolę męską od Gildii Aktorów Amerykańskich (Screen Actors Guild). Powalczy także wraz z kolegami o nagrodę za najlepszą obsadę.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1522
"Bohemian Rhapsody" okazała się nie tylko najchętniej słuchaną piosenką, ale według raportu Google także najbardziej poszukiwaną w sieci. Nic dziwnego. Jej tekst fascynuje fanów od dziesięcioleci i jest przez nich interpretowany na wszelkie możliwe sposoby. Sam Mercury był daleki od wyjaśniania sensu swoich tekstów, pole do popisu zostawiał słuchaczom. Trzeba jednak przyznać, że ten wciąż jest jednym z najbardziej frapujących.
Masowe poszukiwanie tego utworu spowodowało, że "Bohemian Rhapsody" znalazła się na szczycie wyszukiwań wśród wszystkich piosenek w 2018 r. Pokonała sporo współczesnych przebojów, w tym także wydanych tylko w tym roku, które nierzadko stawały się hitami internetu. Przykładowo "This Is America" Childish Gambino z głośnym teledyskiem uplasowała się na drugim miejscu.
W topie wyszukiwań znalazł się także i sam zespół Queen, zamykając dziesiątkę najchętniej wyszukiwanych wykonawców roku. Warto dodać, że znów wypełniali ją głównie współcześni wykonawcy, tacy jak Demi Lovato, Ariana Grande czy wspomniany Childish Gambino. A przecież to nie jedyny rekord, do jakiego przyczyniła się "Bohemian Rhapsody".
- Szczegóły
-
Odsłony: 1597
Światowe media obiegła wieść, że "Bohemian Rhapsody" okazała się najchętniej streamowaną, czyli odtwarzaną piosenką nagraną w XX w. I chociaż pod uwagę wzięto internetowe platformy (takie jak Spotify, Apple Music, Deezer czy YouTube), a więc stosunkowo młode środki przekazu, to wynik jest jest naprawdę imponujący.
Bo kultowy utwór Queen, jak informowała wytwórnia Universal Music Group, osiągnął ponad 1,6 miliarda odtworzeń. Pokonał takie rockowe hity, jak "Smells Like Teen Spirit" Nirvany czy "Sweet Child O'Mine" Guns'n'Roses.
- "Bohemian Rhapsody" to jedna z najlepszych piosenek jednego z najlepszych zespołów w historii. Jesteśmy niezmiernie dumni, że możemy reprezentować Queen i zachwyceni, że ten utwór inspiruje fanów na całym świecie tyle dekad po jego wydaniu. To najlepsze świadectwo nieprzemijającej świetności Queen - komentował Lucian Grainge, szef UMG.
Przy okazji "Bohemian Rhapsody" trafiła po raz trzeci na prestiżową listę TOP 100 magazynu "Billboard", zajmując 33. miejsce. Wcześniej, w 1976 r. znalazła się na miejscu 9., a w 1992 r., za sprawą filmu "Świat Wayne’a" zawędrowała aż na drugie. Do tej pory trzy razy (w trzech różnych dekadach) znaleźć się na liście udało tylko "Thrillerowi" Michaela Jacksona i "1999" Prince’a.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1708
W pierwszej kolejności poznajemy nazwy dźwięków skali diatonicznej. Jest to siedmiostopniowa skala, w której odległości pomiędzy kolejnymi dźwiękami wynoszą cały ton lub pół tonu. Jej dźwiękom odpowiadają białe klawisze fortepianu.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1264
Muzycznie May spełniał się jednak nie tylko w Queen. Podobnie jak Freddie Mercury czy Roger Taylor tworzył solowo. Jako solista wystartował już w 1983 r. minialbumem "Star Fleet Project" nagranym w Los Angeles z grupą przyjaciół - wspomógł go m.in. Eddie Van Halen. Pełnowymiarowy album wydał jednak dopiero w 1992 r., blisko rok po śmierci Freddiego Mercury’ego. Płyta "Back To The Light" cieszyła się niemałym zainteresowaniem. Z tego właśnie albumu pochodzą takie przeboje, jak "Too Much Love Will Kill You" czy "Driven By You". Trzy lata później rozpoczął pracę nad krążkiem wypełnionym przeróbkami piosenek innych wykonawców, roboczo zatytułowanym "Heroes", jednak ostatecznie porzucił pomysł i skoncentrował się na pisaniu własnego materiału. Owocem prac był wydany w 1998 roku longplay "Another World".
May pisał także muzykę filmową. W 2000 r. gitarzysta skomponował ścieżkę dźwiękową do francuskiego filmu "Furia". Fanom jednak przyszło sporo czekać na kolejne solowe wydawnictwa. Nie oznacza to jednak, że Brian May spoczął na laurach. Pojawiał się gościnnie na występach innych wykonawców (m.in. Motörhead, Genesis), często wspomagał także zaprzyjaźnionych artystów w studiu (m.in. Foo Fighters, Meat Loaf). Nagrywał kolejne płyty z Queen, w tym te z niepublikowanymi wcześniej piosenkami z Freddiem oraz wciąż koncertował po całym świecie.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1890
Od lutego 1969 do lipca 1970 Czesław Niemen z zespołem występował we Włoszech, początkowo jako I Niemen, a od lipca 1969 w zmienionym składzie jako Niemen Enigmatic. Nagrał kilka singli, zarejestrował też fragmenty koncertów. Grał głównie w klubach, a w czerwcu 1970 r. wystąpił na festiwalu Cantagiro. Czesław Niemen blisko związał się z piosenkarką Faridą, z którą w listopadzie 1970 odbył trasę po Polsce. W swej twórczości Czesław Niemen włączał się w kolejne dominujące w światowej muzyce rockowej prądy, tworząc własne, indywidualne i charakterystyczne odmiany muzyki – od rocka psychodelicznego przez symfoniczny rock progresywny (album Niemen Enigmatic z monumentalnym utworem Bema pamięci żałobny-rapsod do tekstu C. K. Norwida) aż po awangardowy jazz-rock (albumy Niemen Vol. 1 i Niemen Vol. 2) oraz muzykę elektroniczną. W październiku 1969, w przerwie włoskich występów, muzycy nagrali płytę z czterema kompozycjami do słów wybitnych polskich poetów, która ukazała się na początku 1970 jako Niemen Enigmatic. Album odniósł duży sukces. Na przełomie 1969/70 zrealizowano też film ilustrujący utwór Bema pamięci żałobny rapsod.
- Szczegóły
-
Odsłony: 2085
Wszystko, co związane z zespołem nie tyle wraca do łask, co cieszy się zainteresowaniem ze zdwojoną siłą. Na półkach sklepowych znów zaroiło się od książkowych biografii, odpowiednio wyeksponowanych płyt, koncertów na DVD i oczywiście koszulek z wizerunkiem Freddiego. To oczywista zachęta do dalszego zgłębiania historii grupy. Lepszej nie trzeba.
"Całkiem nieźle, jak na podstarzałe królowe", powiedziałby Rami Malek jako Freddie. Ba, trzeba przyznać, że właśnie te "podstarzałe królowe" wciąż trzymają świetną formę. Roger Taylor i Brian May nie spoczywają na laurach. To oni, jako producenci, stoją za opowiedzianą na nowo historią Mercury’ego i to oni także wciąż karmią nas swoją muzyką na żywo. Oni też doskonale wyczuli, że to najlepszy moment, by na nowo wypełniać po brzegi fanami największe sale koncertowe.
Queen z Adamem Lambertem ruszają w kolejną trasę o jakże wymownym tytule "The Rhapsody Tour". I chociaż na razie zapowiedzieli koncerty latem w Ameryce Północnej, to już możemy się spodziewać, że to dopiero początek i swoją trasę poszerzą o inne kraje. A to, że te koncerty będą przeżywać prawdziwe oblężenie, jest więcej niż prawdopodobne.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1452
W 2011 na Festiwalu TOPtrendy w Sopocie zajęła piąte miejsce w konkursie TOP za sprzedaż płyty „50”, natomiast na 48. KFPP w Opolu otrzymała Superjedynkę w kategorii Superpłyta (za płytę pt. 50) oraz Superjedynkę Superjedynek za najlepszy festiwalowy występ. 25.11. ukazał się album Buty 2, na którym znalazły się utwory z premierowymi, odnalezionymi po latach przez Rodowicz tekstami autorstwa Agnieszki Osieckiej.
Jak przyznaje w wywiadach, wielokrotnie otrzymywała propozycje bycia jurorem w programach typu talent show: Bitwa na głosy i The Voice of Poland, ale ich nie przyjęła. Podczas finału drugiej edycji The Voice of Poland wręczyła nagrodę zwyciężczyni programu Natalii Sikorze. W 2013 jej piosenka „Futbol” znalazła się na piątym miejscu listy „10 największych przebojów nagranych z myślą o piłkarskich Mistrzostwach Świata” według amerykańskiego magazynu Billboard. W ostatni dzień 2013 zaskoczyła wszystkich na koncercie sylwestrowym Polsatu, na którym zaprezentowała się w kreacji ze sztucznym biustem.
9.04.2014 zaprezentowała utwór „I warto czekać”, który nagrała z dedykacją dla Ukraińców w związku z napiętą sytuacją w kraju. Jesienią tego samego roku wystąpiła w dwóch programach: jako specjalny juror w finale programu SuperSTARcie oraz w finale piątej edycji programu The Voice of Poland, gdzie wraz z Aleksandrą Nizio (późniejszą zwyciężczynią) wykonała utwór „Wielka woda”.
W lutym 2015 zajęła jedenaste miejsce w plebiscycie radia RMF FM na artystę 25-lecia. 13.06. wzięła udział w koncercie „SuperPremier” podczas 51. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, z piosenką „Pełnia”, którą nagrała w duecie z producentem muzycznym Donatanem. Jesienią 2015 była gościem odcinka finałowego czwartej edycji programu Twoja twarz brzmi znajomo, emitowanego w telewizji Polsat. Wokalistka pochwaliła tam występ Michała Grobelnego, który wystąpił w pierwszym odcinku, w jej roli i wykonał utwór „Kolorowe jarmarki”.
15.09.2017 wydała nowy album, zatytułowany Ach świecie.... Pierwszym singlem promującym płytę został utwór „W sumie nie jest źle”, do którego zrealizowano teledysk. 3.03.2018 była jedną z pięciu jurorów w wyborze reprezentanta Polski w 63. Konkursie Piosenki Eurowizji w Lizbonie.
- Szczegóły
-
Odsłony: 27857
Oficjalnie opuścił zespół Niebiesko-Czarni w listopadzie 1965, a jesienią 1966 wraz z muzykami formacji Chochoły utworzył zespół Akwarele. W roku następnym odbył z nimi pierwszą trasę, rozpoczętą koncertem 16 stycznia 1967 r. w Jeleniej Górze. Dokonał nagrań dla radia i na małą płytę, a w kwietniu 1967 r. zarejestrował materiał na longplay Dziwny jest ten świat. 25 czerwca 1967 wystąpił z piosenką tytułową z płyty „Dziwny jest ten świat” na festiwalu w Opolu, gdzie wzbudził wielkie zainteresowanie i otrzymał m.in. nagrodę Polskiego Radia. Piosenka „Dziwny jest ten świat” stała się najbardziej znanym z polskich protest songów i hymnem młodzieży końca lat 60.
- Szczegóły
-
Odsłony: 6797
Zaś 29.09.2001 wystąpił w Warszawie na koncercie pamięci C. K. Norwida, a 17.11.2001 wyszła ostatnia jego płyta studyjna spodchmurykapelusza, promowana singlem kompaktowym z trzema wersjami utworu Jagody szaleju. Została przychylnie przyjęta przez słuchaczy i krytyków.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1266
to technika używana w nagraniach audio w którym odcinek muzyki jest 2 lub więcej razy nagrywany. Ten sposób mozna spotkać z piosenkarzami jak i instrumentach, ensemble'ach, orkiestrach.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1774
- Szczegóły
-
Odsłony: 1019
W 1962 roku poznał Franciszka Walickiego, który zaczął go promować i organizować występy. W tym samym roku odniósł duży sukces na Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie i w nagrodę odbył trasę po kraju z zespołem Czerwono-Czarni. To właśnie Walicki z trudem przekonał Niemena, by zamiast piosenek latynoskich i rosyjskich zaczął grać rocka.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1343
30.01.2004 urna z prochami została złożona w katakumbach na Starych Powązkach w Warszawie. Żegnało go ok. 2,5-3 tysięcy ludzi, w tym oficjalni przedstawiciele władzy. W momencie rozpoczęcia pogrzebu, o godzinie 13.00, z inicjatywy Marka Niedźwieckiego, wiele stacji radiowych w Polsce wyemitowało „Dziwny jest ten świat”, oddając w ten sposób hołd zmarłemu artyście.
- Szczegóły
-
Odsłony: 5484
BTO drugi album, Bachman- Turner Overdrive II został wydany w grudniu 1973 i stał się ogromnym hitem w US (pikując miejsce IV w 1974), a ich narodowy Canada (osiągnął nr 6 na liście RPM hitowych albumów). Oryginalny tytuł albumu brzmi "Adrenaline Rush". Wydane zostały ich dwa najlepiej znane single "Let It Ride", "Taking Care Of Business". Randy już kilka lat wcześniej napisał rdzeń do "Taking Care Of Business" zatytułowany wówczas jako "White Collar Worker" będąc jeszcze w Guess Who, ale zespół uznał, że to nie ich styl. Jednak pojawił się ponownie w repertuarze BTO w czasie gigów, które wspierały gw. pierwszy album jak to Randy ujął: "Dać Fredo'owi Turner szansę by odpączął jego głos". W przededniu Randy usłyszał DJ Darryl Burlingham'a mówiąc: "Me martwiny sie o interes w radiu C- Fox" i zadecydował wstawić słowa "taking care of business" jako refren gdzie początkowo były "white collar worker".
Tim Bachman opuścił zespół na poczatku 1974 roku wkrótce po tym gdy wydano Bachman- Turner Ovedrive II. Randy Bachman posiadał bardzo silne religijne przekonania i ustanowił reguły by pozostać w BTO. Pośród nich była reguła, że narkotyki, alkohol i stosunek przedmałżeński w czasie koncertów był zabroniony, a Tim rzekomo je wszystkie złamał. Mówi się, że miał okazję by zmienić swój styl życia co wykorzystał, przynajmniej tymczasowo. Istnieją inne, różniące się powody, od wymienonych wytycznych, które doprowadziły do jego odejścia. Niektóre źródła podają, że opuścił zespół z powodu małżeństwa i ochoty studiowania by móc zostać inzynierem nagraniowym i promotorem koncertów. W wywiadzie przeprowadzonym w 2002 roku, brat Robbie powiedział "On został stanowczo zapytany by odszedł. Nie był kalibrem BTO (i) było ciężko na nim polegać. Mam wrażenie, że zespół był w konflikcie z całym jego życiem."
- Szczegóły
-
Odsłony: 5573
Został przesiedlony do powojennej Polski w 1958 roku w ramach ostatniej fali masowych wysiedleń Polaków z Kresów Wschodnich. Rodzina Wydrzyckich zdecydowała się ostatecznie na repatriację, by Niemen uniknął powołania do Armii Radzieckiej. Rodzina rok spędziła w obozie dla repatriantów w Drawsku Pomorskim, a następnie zamieszkała w Świebodzinie, Białogardzie i ostatecznie Kołobrzegu, a Czesław znalazł się w Gdańsku, gdzie rozpoczął naukę w średniej szkole muzycznej, w klasie fagotu. Równocześnie występował w studenckich teatrach, kabaretach i klubie Żak w Gdańsku, śpiewając po hiszpańsku i polsku piosenki latynoamerykańskie, akompaniując sobie na gitarze. Dwie z tych piosenek pojawiły się potem na jego pierwszej płycie[potrzebny przypis]. Jednocześnie zarabiał, pracując dorywczo w porcie lub strojąc fortepiany. W tym okresie poznał i zaprzyjaźnił się z Helmutem Nadolskim.
W 1960 r. urodziła się jego córka Maria. Wraz z rodziną mieszkał wówczas w Sopocie. Z pierwszą żoną rozwiódł się w 1971 r.
- Szczegóły
-
Odsłony: 2792
- Szczegóły
-
Odsłony: 9363
W Stanach Zjednoczonyach Recording Industry Association of America (RIAA) przyznaje certyfikat opartego na liczbie albumów i singli sprzedanych na detalicznych i innych pomocniczych rynkach. Inne kraje mają podobne
nagrody. Certyfikacja nie upoważnia automatycznie do otrzymania nagrody, wytwórnia płytowa musi o niego wystąpić. Audyt przeprowadzany jest w odniesieniu do dostaw netto po zwrotach (najczęściej używane jest oświadczenie o tantiemach artysty), który obejmuje albumy bezpośrednio sprzedawane do sklepów detalicznych i wielobranżowych, bezpośrednio konsumentom (muzyczne kluby i zamówienie pocztą) oraz inne punkty sprzedaży.
Czytaj więcej: RIAA Certyfikaty
- Szczegóły
-
Odsłony: 1968
- Szczegóły
-
Odsłony: 1888
Nazwy dźwięków
W pierwszej kolejności poznajemy nazwy dźwięków skali diatonicznej. Jest to siedmiostopniowa skala, w której odległości pomiędzy kolejnymi dźwiękami wynoszą cały ton lub pół tonu. Jej dźwiękom odpowiadają białe klawisze fortepianu.
W dwunastostopniowej skali chromatycznej sąsiednie dźwięki odległe są zawsze o półton. Odpowiada im 12 kolejnych klawiszy fortepianu, zarówno białych, jak i czarnych.
Alfabet muzyczny
Czarne klawisze fortepianu występują w naprzemiennych grupach po dwa i po trzy klawisze. Jeśli znajdziemy dowolną grupę dwóch czarnych klawiszy i naciśniemy biały klawisz znajdujący się bezpośrednio na lewo od niej, będzie to dźwięk C.
Dźwięki, odpowiadające kolejnym białym klawiszom na prawo od C, to:
C, D, E, F, G, A, B[1]
Po dźwięku B następuje znowu dźwięk C, ale o oktawę wyższy od pierwszego.
Bardziej "alfabetycznie" wygląda sekwencja rozpoczynająca się od dźwięku A (biały klawisz pomiędzy drugim a trzecim czarnym klawiszem w dowolnej grupie 3 czarnych klawiszy):
A, B, C, D, E, F, G
Jest to inny rodzaj skali diatonicznej, zwany skalą molową. Różne rodzaje skal molowych zostaną omówione w osobnym rozdziale.
Nazwy sylabowe – solmizacja
W XI wieku włoski mnich benedyktyński Guido z Arezzo wprowadził nazwy nut będące pierwszymi sylabami VIII-wiecznego hymnu do św. Jana Ut queant:
Ut, re, mi, fa, sol, la
Melodia tego hymnu ma tę własność, że każdy kolejny wers zaczyna się o 1 stopień skali diatonicznej wyżej niż poprzedni.
- Szczegóły
-
Odsłony: 1340
W 1967 Czesław Niemen wystąpił m.in. na festiwalu w Sopocie oraz w Kolonii w Niemczech, a w styczniu 1968 śpiewał na targach MIDEM w Cannes. Niemen nagrał album Sukces, który został złotą płytą, stał się też bohaterem krytycznego filmu krótkometrażowego pod tym tytułem, w reżyserii Marka Piwowskiego, który pokazano w czerwcu 1968. W październiku 1968 Niemen i Akwarele nagrali jeszcze płytę Czy mnie jeszcze pamiętasz?, a w grudniu Niemen odebrał wspomnianą złotą płytę.
