Copyright 2025 - Legendy Rocka

Maggie Bell

Spis treści

Maggie Bell 0

(ur. 12.01.1945 w Maryhill, Glasgow, Szkocja) to szkocka wokalistka rockowa. Zasłynęła jako współwiodąca wokalistka zespołu wykonującego blues- rock Stone The Crows i była opisywana jako brytyjski odpowiednik amerykańskiej wokalistki Janis Joplin.

 


Kariera

Pochodzi z muzycznej rodziny śpiewając od swoich nastoletnich lat kończąc szkołe w wieku piętnastu lat pracując jako dekoratorka wystaw sklepowych, a w nocy jako piosenkarka. Bell zapoznała się z Lesley'm Harvey poprzez jego starszego brata, Alex'a, po tym gdy weszła na scenę by z nim (starszym bratem) zaśpiewać. W tym czasie Leslie był gitarzystą zespołu The Kinning Park Ramblers. Bell dołączyła do zespołu jako jedna z wokalistek. Po tym gdy się zespół rozpadł Bell przeniosła się do Mecca Band znajdującej się na Sauchiehall Street Locarno, a później do Dennistoun Palais Band.


Power/ Stone The Crows

Następnie ponownie dołączyła do Harvey'a formując zespół Power początkowo znany jako The Power of Music ostatecznie The Power. Bell i The Power często występowali w Easterhouse Project prowadzonego przez Archie'ego Hind'a i Graeme Noble. W połowie lat 60- ych również dawali koncerty w bazach Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych mieszczących się w Niemczech. Peter Grant, który w tym czasie był menadżerem The Yardbirds słyszał gdy Power grał na jednej z tych baz i będąc pod wrażeniem Bell zdolności wokalnej i gry gitary przez Harvey'a zgodził się zostać ich producentem i menadżerem. Później Power został przemianowany na Stone The Crows wyrażenie użyte przez Grant'a po usłyszeniu tego zespołu.


Pierwszy solowy album

Stone The Crows rozpadł się w '73 roku po tym gdy 2.05.1972 roku Leslie Harvey przez wypadek został śmiertelnie porażony prądem. Harvey był integralną częścią zespołu i jego muzyki. Po rozpadzie Peter Grant pozostał menadżerem Bell i wraz z Markiem London zaproponował pomoc w nagraniu solowego albumu. Następnie nagrała dwa kolejne albumy dla Atlantic Records, jeden wyprodukowany przez Felix'a Pappalardi, a drugi wyprodukowany przez Felix'a Cavaliere. Żaden z nich nie został wydany. Nastepnie Grant nadzorował wydanie jej pierwszego solowego albumu pt. "Queen Of The Night" ('74), który został nagrany w Nowym Yorku z producentem nagraniowym Jerry'm Wexler.


Swan Song i Midnight Flyer

W '74 roku Bell zawarła kontrakt z wtedy nowo utworzoną wytwórnią Swan Song Records wraz z Bad Company, The Pretty Things jako jedna z pierwszych, którzy zawarli kontrakt z tą wytwórnią. Jimmy Page przyczynił się do jej drugiego albumu pt. "Suicide Sal" ('75). Bell starała się zdobyć dawne sławy wykonujące blues rock stając naprzeciw Midnight Flyer, który był popularnym scenicznym numerem, ale ich jedyny tytułowy album wydany w '81 roku nie odniósł komercyjnego sukcesu.


Znów solo i B. A. Robertson

Powracając do solowej kariery w Wielkiej Brytanii odniosła swój największy przebój w '81 roku występując w duecie z B. A. Robertson'em wykonując przeróbkę utworu pt. "Hold Me", który uplasował się na miejscu #11 na liście przebojów Singles Chart w Wielkiej Brytanii. W tym samym czasie Bell również brała udział w wielu charytatywnych gig'ach.


Telewizja

Podczas pracy ze Stone The Crows Bell była tematem filmu dokumentalnego BBC pt. "Sounding Out" nadawanego w '72 roku. Bell zaśpiewała do detektywistycznego dramatu pt. "Hazel", który był nadawany pod koniec lat '70- ych ze słowami napisanych przez Judy Forrest i Andy'ego Mackay. Jej utwór pt. "No Mean City" napisany przez Mike'a Moran był muzycznym motywem do telewizyjnego kreyminalnego dramatu pt. "Taggart". W 1990 roku pojawiła się również w pojedynczym odcinku "Taggat" pt. "Evil Eye" wcielając się w rolę cygańskiej wróżki o imieniu Elfie Lambie, która zostaje na początku odcinka zamordowana.

W '90 roku pojawiłą się w czterech odcinkach serialu pt. "Your Cheatin' Heart" nadawanego przez BBC.

W 2009 roku dostarczyła śpiewny podkład rockowej piosenkarki Esme Ford (granej przez Joanna Lumley) w odcinku pt. "Counter Culture Blues" w serialu nadawanym przez ITV o tytule "Lewis".


Holandia i The British Blues Quintet

Po spędzeniu dwudziestu lat w Holandii na początku 2006 roku Bell powróciła do Wielkiej Brytanii i dołączyła do The British Blues Quintet stając się główną wokalistką spiewającą wspólnie z Zoot'em Money. Wraz z byłym członkiem Stone The Crows, perkusistą Collin'em Allen, zespoł szybko stał się znany na trasach po Wielkiej Brytanii i Europie. Ich debiutancki album pt. "Live In Glasgow" (2007) został nagrany podczas ich pierwszych gig'ów na Glagow's Renfrew Ferry w 2006 roku. Na dodatek jesienią 2006 roku Bell koncertowała z Chris'em Farlowe i z The Manfreds na przełomie 2006 i 2008 roku.

W styczniu 2016 roku The Hamburg Blues Band i Krissy matthews wystapili w Quasimodo Club w Berlinie.


Dyskografia

Ze Stone The Crows (1968- 73)

"Stone The Crows" (1970)

"Ode To John Law" (1970)

"Teenage Licks" (1971)

"Ontinuous Performance" (1972)

"BBC Radio 1 1971/ '72" (1998)

"Coming On Stron" (2004, równiez solowe nagrania)

Solo

"Two singles with Bobby Kerr as "Frankie and Johnny" (1966)

"Queen of the Night" (1974)

"Suicide Sal" (1975)

"Great Rock Sensation" (1977, składanka)

"Crimes of the Heart" (1988)

"Live at the Rainbow 1974" (2002)

"Live in Boston, USA, 1975" (2002)

"Coming on Strong" (2004, również ze Stone The Crows)

"The River Sessions, Live in Glasgow 1993" (2004) z Ronnie Caryl, Paul Francis Bass

"Sound & Vision – Best of Maggie Bell" (2008, compilation)

Z Midnight Flyer

"Midnight Flyer" (1981, ponowne wydanie: "Angel Air" SJPCD 198, 2005)

"Live at Montreaux" 1981 (2007 CD/ DVD)

Z The British Blues Quintet

"Live At The Ferry" (2007)

Z Jon Lord Blues Project

"Jon Lord Blues Project Live" (2011)

Single:

"After Midnight" – 1974 – Number 97 US Atlantic Records

"Hazell" – 1978 – Number 37 UK – Swan Song Records

"Hold Me" – 1981 – B. A. Robertson and Maggie Bell – Number 11 UK – Swan Song Records

"Everlasting Love"- 1987- President Records

Gościnne występy:

It Ain't Easy, Long John Baldry (accompanying vocal on duet "Black Girl"), 1971

Every Picture Tells a Story, Rod Stewart, 1971

Tommy, guest singer with The Who, London Symphony Orchestra and Chambre Choir, 1972

Banana Moon, Daevid Allen, 1971

Brian Joseph Friel, Brian Joseph Friel, 1973

Arrivederci Ardrossan, Brian Joseph Friel, 1975

Hometown Girls, Denny Laine (one track: "Street"), 1985

Crimes of Passion, Rick Wakeman (one track: "It's a Lovely Life"), 1986

Les voix d'Itxassou, Tony Coe, (one track: "The Patriot Game"), 1989

A Tribute to Frankie Miller, (one track: "Jealousy"), 2003

Mad Dog Blues, Hamburg Blues Band (one track: "Wishing Well"), 2008

In the Public Interest, Clem Clempson (several tracks), 2013

Występy w telewizji:

"Taggart" ('90) jako "Elfie Lambie"

"Your Cheatin' Heart" ('90) jako "Roxanne"

"Down Among The Big Boys" ('93) jako Jean Donnelly

Download Name Play Size Duration
download Penicillin Blues
Maggie Bell, Stone The Crows

6.3 MB 6:53 min

f t g m