"Wielka czwórka"

Szczegóły

Odsłony: 1746

Wokalista Smile, Tim Staffell, podobno zniechęcony m.in. tym, że jego zdaniem May stawia wyżej naukę niż muzykę, rozstał się z zespołem i odszedł do grupy Humpy Bong. Zmiany jednak zapowiadały powstanie czegoś zdecydowanie większego niż Smile. May nie zrezygnował z muzyki, komponował utwory, które w przyszłości weszły do repertuaru rodzącej się przebojowej grupy – Queen.

Już wówczas May i Roger Taylor przyjaźnili się z Freddiem Mercurym, którego dołączenie do nich po odejściu Stafella było kwestią czasu. Do zwycięskiego składu potrzebowali już tylko Johna Deacona. W miarę jak zespół zaczął odnosić coraz większe sukcesy i pochłaniał coraz więcej uwagi, zamiary zrobienia doktoratu zeszły na dalszy plan. Queen zaś wyrósł na jeden z największych rockowych zespołów. Ba, od lat cieszy się uznaniem na całym świecie i dzisiaj plasuje się w czołówce najważniejszych formacji w historii muzyki rozrywkowej.

1960–2004: późniejsza kariera

Szczegóły

Odsłony: 1249

Pozostała na scenie w późniejszych latach 60- ych i 70- ych pisząc i wykonując w Tennessee, jednak nie nagrywała po tym gdy spółka Starday/ Gusto podeszła w 1977 z pytaniem czy by chciała na nowo nagrać kilka swoich utworów pod szyldem Greatest Hits. Carson się zgodziła i równierz nagrała kilka nowych utworów, które niedawno napisała.

W późniejszych latach 70- ych z dwójką dorosłych synów, zaczeła poświęcać więcej czasu swojej miłości do muzyki grając w wielu obszarach południowych Stanów. Publiczność przywitała ją z wielką sympatią. Występowała w programach Pop! Goes the Country i Nashville Now, na dodatek jeden z jej utworów został wykorzystany w jednym epizodzie serialu pt. Fame w 1983 roku. Jej powrót został chwilowo przerwany poprzez chorobe męża, Xavie'a. Przeszła na emeryturę by się móc nim opiekować do chwili jego smierci w listopadzie 1990 roku.

W 2001 na 80- ych urodzinach Carson przybyło sporo piosenkarzy contry m. in. Melba Montgomery, Sonny James, Kitty Wells i Stonewall Jackson. Carson zmarła 16.12.2004 w wieku 83 lat.

2011 - 2019

Szczegóły

Odsłony: 1529

18 kwietnia 2011, na koncercie jubileuszowym Trubadurów, wojewoda łódzki Jolanta Chełmińska wręczyła członkom zespołu Srebrne Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” nadane przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego[6].

26 września 2017 podczas wielkiego koncertu jubileuszowego w Teatrze Wielkim w Łodzi minister Piotr Gliński wręczył im Złote Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

40- lecie Atlantic Records

Szczegóły

Odsłony: 1049

Ahmet Ertegün Tribute Concert

Szczegóły

Odsłony: 1768

był to benefis, który odbył się 10.12.2007 roku w O2 Arena Londynie by upamiętnić kierownika wytwórni Ahmet'a Ertegün'a.

Czytaj więcej: Ahmet Ertegün Tribute Concert

AOR

Szczegóły

Odsłony: 1474

skrót wywodzi się od angielskiej nazwy Album- Oriented Rock

Archie Bleyer

Szczegóły

Odsłony: 2073

Biografia

Szczegóły

Odsłony: 1687

Wczesne życie i wzlot sławy

Amburgey urodziła się w Neon, Kentucky (odkąd zostało włączone do Fleming- Neon). Ona i jej dwie siostry zostały dostrzeżone przez radio- tańca impresario John Lair'a i zaproszone do przyłączenia sie do obsady WSB Barn Dance w Atlancie w 1938 roku. Siostrom Amburgey zostały nazwane po nazwacdh nasion siana Minnie, Marthie i Mattie. Po czym gdy Amburgey opuściła grupę przyłączając się do swego meża, grającego na mandolinie James'a Carosn'a w latach 40- ych pseudonim pozostał stałą się oficjanie Martha Carson. Duet wykonywany (z Martha na gitarze) jako "Barn Dance Sweethearts". W tym czasie rozwodziła się z James'em Carson'em w 1950 roku i zaczeła solowe występy w radiu Knoxville's WNOX. Jednakowoż nie mogła nagrywać, ponieważ wytwórnia Barn Dance Sweethearts należąca do Capitol podpisała kontrakt z zespołem przez 1957 rok i odmówił jej kariery solowej, próbując zamiast tego przyłączyć ją do innych męskich piosenkarzy.

Zaczeła wykonywać sesje ukazując się w "Too Old To Cut The Mustard" utworze The Carlisles jak i innych nagraniach tego zespołu przez niezwiązanego wykonawcy, który był przedstawicielem WNOX, mężnego Bill'a Carlisle.

Szczyt jej kariery

Bubble gum

Szczegóły

Odsłony: 1826

Choroba

Szczegóły

Odsłony: 1460

Od wielu lat Czesław Niemen cierpiał na nowotwór układu chłonnego, który próbował zwalczyć przy pomocy medycyny naturalnej. Zmarł 17.01.2004 w Centrum Onkologii w Warszawie z powodu powikłań związanych z zapaleniem płuc, na które zapadł w szpitalu[16]. Jego zwłoki, zgodnie z ostatnią wolą artysty, zostały skremowane.

Dorobek

Szczegóły

Odsłony: 1619

W swoim dorobku ma około dwa tysiące piosenek, ponad dwadzieścia płyt polskich, a także po jednej angielskiej, czeskiej, niemieckiej, rosyjskiej.
Koncertowała na całym świecie: w Europie, Ameryce, Australii, Azji. Jest laureatką wielu nagród i uczestniczką wielu polskich i światowych festiwali muzycznych.

Wystąpiła między innymi w oratorium Katarzyny Gärtner i Ernesta Brylla „Zagrajcie nam dzisiaj wszystkie srebrne dzwony” (1975), śpiewogrze „Na szkle malowane” (K. Gaertner, E. Bryll), spektaklu Teatru STU w Krakowie „Szalona lokomotywa” według tekstów St. I. Witkiewicza (1977, rola Hildy; na scenie razem z Markiem Grechutą; reż. Krzysztof Jasiński). Zajmuje się też aktorstwem, zagrała w kilku filmach i widowiskach muzycznych.

Regularnie do 2009 występowała w serialu Telewizji Polsat Rodzina zastępcza.

W 1992 ukazała się autobiograficzna książka piosenkarki „Niech żyje bal”. W 2013 wydana została jej kolejna książka autobiograficzna pt. „Wariatka tańczy”, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez dziennikarza muzycznego, Jarosława Szubrychta. 23.03.2013 odebrała w Kijowie tytuł Człowieka Roku 2012 w Ukrainie.

Dzieciństwo i wczesna młodość

Szczegóły

Odsłony: 2573

Czesław Niemen urodził się jako Czesław Juliusz Wydrzycki 16 lutego 1939 w Starych Wasiliszkach w ówczesnym województwie nowogródzkim (obecnie Białoruś). Jego rodzicami byli Anna z domu Markiewicz (1897–1986) i Antoni Wydrzycki (1896–1960), wykonujący liczne prace rzemieślnicze, m.in. strojenie fortepianów i naprawę zegarów. Miał siostrę Jadwigę (ur. 1926). Śpiewał już w szkolnym chórze w szkole dziesięciolatce oraz w chórze kościelnym (tam grał też na organach). Wraz z chórem szkolnym koncertował w innych szkołach. W latach 1953–1954 uczęszczał do klasy fortepianu liceum pedagogicznego w Grodnie.

Jak wspomina jego kolega ze szkoły muzycznej w Grodnie, Mikołaj Szyszygin, Czesław uczęszczał z nim do Szkoły Muzycznej w Grodnie przez rok, jednak został z niej wyrzucony, gdyż opuszczał zajęcia. Razem grali na występach szkolnych, Szyszygin na domrze a Wydrzycki na bajanie (rosyjska odmiana akordeonu). W 1958 roku poślubił w Grodnie swoją pierwszą miłość, Marię Klauzunik.

Earl's Court Exhibition Centre 1975

Szczegóły

Odsłony: 6868

- było to miejsce w którym od 17.05.1975 do 25.05.1975 roku brytyjska grupa rockowa, Led Zeppelin, odbyła pięć koncertów.

Przegląd

Początkowo koncerty miały odbyć się w przeciągu trzech nocy od 23. do 25.05.1975 roku, ale ze względu na niespotykany popyt (bilety na trzy występy zostały sprzedane w przeciągu czterech godzin), dwa kolejne dni zostały zaplanowane na 17. i 18.05. co w przeliczeniu na sprzedaż biletów wyniosło 85.000 sztuk. Znany krytyk i reżyser filmowy, Tony Palmer, oświadczył "The Observer", że żaden zespół w historii nie przyciagnął takiej publiczności w Wielkiej Brytanii.

Te koncerty miały miejsce niecałe dwa miesiące po zakończeniu trasy Led Zeppelin po Ameryce Pn. w '75 roku. Cały czterdziestotonowy sprzęt wraz ze świetlnym przedstawieniem dla koncertów został sprowadzony samolotem ze Stanów Zjednoczonych. Duży Eidophor projektor, który pokazywał wydarzenie w trakcie nagrywania został również umocowany nad sceną, koszt montazu wynosił £10,000. Uważa się, że to była jedna z pierwszych okazji gdy taki sprzęt w Anglii został użyty. Mówiło się że całe miasto mogło zostać oświetlone przez energię, którą wykorzystano na jeden koncert. Próby zajęły trzy dni aby dopracować każdy możliwy szczegół lub uniknąć problemów z asystentami. Showco zarzała dźwiękiem na koncertach.

Występy w Earl's Court były promowane przez Mel'a Bush. w wywiadzie, który udzielił kilka lat po wydarzeniu Bush wyjaśnił:

"W tamtym czasie [Led Zeppelin] byli wielką atrakcją i wiedziałem, że Peter (Grant) [menadżer Led Zeppelin] i szczególnie tamtego roku chciał pokazać ich w największej i najlepszej scenerii. Byłem pierwszym organizatorem, który wykorzystał Earl's Court kilka lat przed David'em Bowie i Slade. Więc jeżeli Peter brał pod uwagę miejsce by wykorzystać kontaktował się. Pewnego razu wszystko było gotowe i działało i doszliśmy do porozumienia w kwestii cen biletów, które Peter zawsze był chętny utrzymać na rozsądnym poziomie.

By pomóc w pomowaniu koncertów Bush i Grant użyli reklam, które przedstawiał pociąg nazwany "Zeppelin Express" połączony z Earl's Court za pośrednictwem pociągów InterCity British Rail. Był zamiar propagowania wiadomości, że wszystkie koncerty odbędą się w jednym miejscu i będą łatwo dostępne dla fanów ze wszystkich stron kraju. Obraz został umieszczony na oryginalnym plakacie reklamującego koncert, którego oryginały są obecnie jednym z najbardziej kolekcjonerskich plakatów w historii rock'a. Plakaty zostały na równi zrobione wraz z projektem programu koncertu przez Martinę Grainey pracującą w Peter Grainey Graphics of Bournamouth.

Pięciu DJ- ów miało za zadanie przedstawienia zespołu do każdego występu na scenie, byli to Bob Harris (17.05.), Johnnie Walker (18.05.), Kid Jensen (23.05.), Nicky Horne (24.05.) i Alan Freeman (25.05.).

Wszystkie te występy trwały ponad 3 godziny wraz z ostatnim koncertem z 25.05., który trwał 3 godz. 43 min. i 50s. Nagrania z koncertów pprzez lata były niedostępne dla publiczności aż do momentu kiedy to części nagrań zostały ostatecznie opublikowane na "Led Zeppelin DVD" w 2003 roku.

Odbiór ze strony krytyki

Przez niektórych krytyków koncerty Earl's Court są uważane za najlepsze, które to zespół kiedykolwiek dał i występy otrzymały głównie najlepsze recenzje ze strony muzycznej prasy, które zostały opublikowane włącznie w "Sounds", "New Musical Express" i "Melody Maker". Dziennikarz muzyczny Chris Welch, który był na występie lata później wspominał:

"Zespół grał z ogromnym zapaleniem posiadającym niemal demoniczną moc wsród kłębów dymu będącą przebijaną przez zielone laserowe wiązki. Jimmy Page wymachiwał swoim łukiem do skrzypiec po strunach gitary wydobywając upiorne gotyckie wycia. W tym czasie napisałem w recenzji, że "Robert Plant zasadniczo podtrzymuje człowieka gadatliwego wobec publiczności prawie jak przewodnik zabierający nas w historię zespołu, żartowniś będącego za kierownicą niejakiej przerażającej ciężarówki proponującego na boku cwane i poetyckie ruminacje między momentami strasznej mocy". ... Materiał z "Physical Graffiti" podobał się bardziej zespołowi niż innym artystom i najlepsze momenty z poprzednich albumów pojawiły się w formie ballad i akustycznych utworów".

W nawiązaniu do wypowiedzi archiwisty Led Zeppelin Dave'a Lewis:

"Gdy Led Zeppelin podjęło się pięciu występów w London's Earl's Court Arena w maju '75 roku znajdowali się na samym szczycie swoich twórczych mocy. Pobudzeni sukcesem ze strony krytyki i komercji ich szóstego albumu podwójnego wydania zestawu "Physical Graffiti" każdy koncert, który grali nabierał wymiar podobnego do wydarzenia. Earl's Court mieszczący w sobie 17.000 osób pozwolił im na luksus zaprezentowania się w jak najlepszym otoczeniu ogromu ich występu. Przez pięć nocy w maju '75 roku Zeppelin dostarczyło prawdopobnie najbardziej imponującą serię koncertów w ich całkowitej karierze... . Zdjęcia z występów nadal rozjaśniają strony niezliczonych artykułów i książek, występy zapisane na bootleg'ach są chętnie rozchwytywane i oficjalne nagranie gig'ów są ogromnym znaczeniem i mocą całkowitego lotu Led Zeppelin bardziej niż jakikolwiek zachowany filmy tego zespołu.

Lista utworów

Dla tych koncertów zespół odnowił akustyczną sekcję, która była komponentem wielu ich tras aż pod koniec '72 roku kiedy to utwór został skreślony.

Lista utworów dla pięciu koncertów składała sie z:

1. "Rock and Roll" (Page, Plant, Jones, Bonham)
2. "Sick Again" (Page, Plant)
3. "Over The Hills And Far Away" (Page, Plant)
4. "In My Time Of Dying" (Page, Plant, Jones, Bonham)
5. "The Song Remains The Same" (Page, Plant)
6. "The Rain Song" (Page, Plant)
7. "Kashmir" (Bonham, Page, Plant)
8. "No Quarter" (Page, Plant, Jones)
9. "Tangerine" (Page)
10. "Going To California" (Page, Plant)
11. "That's The Way" (Page, Plant)
12. "Bron- Y- Aur- Stomp" (Page, Plant, Jones)
13. "Trampled Under Foot" (Page, Plant, Jones) (włącznie "Gallows Pole")
14. "Moby Dick" (Bonham, Jones, Page)
15. "Dazed and Confused" (Page) (włącznie "Woodstock"/ "San Francisco (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair)"
16. "Stairway To Heaven" (Page, Plant)

Bis:

• "Whole Lotta Love" (Bonham, Dixon, Jones, Page, Plant) (włącznie "The Crunge")
• "Black Dog" (Page, Plant, Jones)

Dodatkowe bisy na ostatnim wystepie 25.05.:

• "Heartbreaker" (Bonham, Page, Plant)
• "Communication Breakdown" (Bonham, Jones, Page) (włącznie "D'yer Mak'er"

Daty tras

Anulowane trasy po Ameryce Pn.

Były to również plany na trasę do Ameryki Pd., która miała się odbyć po trasie po Wielkiej Brytanii zimą '76 roku  i wiosną w Europie jednak te plany zostały odłożone na później.

16.12.1975 zespół zagrał improwizowany koncert w Jersey, który trwał 45 minut. Po swojej następnej trasie w '77 roku zespół już nie wystąpi na żywo.

Felice & Boudleaux Bryant

Szczegóły

Odsłony: 2037

George Hardie

Szczegóły

Odsłony: 1658

Grand Ole Opry

Szczegóły

Odsłony: 1468

amerykańska audycja radiowa country nadawana w każdą sobotę z Nashville przez radio WSM.

Grupa Niemen

Szczegóły

Odsłony: 5331

Jesienią 1971 Niemen zetknął się z awangardowym kontrabasistą Helmutem Nadolskim. Z nim oraz z muzykami grupy SBB stworzył Grupę Niemen, która działała od grudnia 1971 do sierpnia 1973. Występował z nią i nagrywał trębacz Andrzej Przybielski. W styczniu 1972 w Monachium nagrano płytę Strange Is This World, w sierpniu 1972 w kraju dwie płyty częściowo improwizowane Niemen Vol. 1 i Niemen Vol. 2, a w sierpniu 1973, również w Monachium, album Ode to Venus. Zespół jego wystąpił w kilku krajach europejskich i zebrał pozytywne recenzje krytyki muzycznej. Równocześnie Czesław Niemen zaczął nagrywać muzykę filmową, którą tworzył przez prawie 10 lat. Wiosną 1973 zarejestrował też w Monachium utwory na płytę solową Russische Lieder. W styczniu i lutym 1974 z renomowanymi muzykami sesyjnymi nagrał w Nowym Jorku płytę Mourner's Rhapsody. Zagraniczna kariera Niemena nie rozwinęła się jednak zgodnie z oczekiwaniami muzyka, jak i jego polskich fanów.

Headley Grange

Szczegóły

Odsłony: 1919

to dawny przytułek znajdujący się w Headley, Hampshire, Anglii. To historyczny budynek klasy II. Najbardziej znany jest pod względem użycia w latach 60- ych i 70- ych jako miejsca nagrań i prób przez wykonawców tj Led Zeppelin, Bad Company, Fleetwood Mac, Genesis, Peter Frampton, The Pretty Things, Ian Dury, Clover i Help Yourself.

Dziś jest prywatną rezydencją.

Historia

To trzykondygnacyjny dom z kamienia, który został zbudowany w 1795 roku i był używany jako przytułek dla ubogich, chorych i sierot. Został zbudowany przez trzech parafian Bramshot, Headley i Kingsley. W 1830 roku był to centrum zamieszek. W 1870 roku budynek został kupiony przez budowlańca Thomas'a Kemp za £420, który przerobił go na prywatną rezydencję i nazwał Headley Grange.

Użycie jako studia nagraniowego i prób

Kawałki albumów Led Zeppelin "Led Zeppelin III", "Led Zeppelin IV", "Houses Of The Holy" i "Physical Graffiti" zostały skomponowane i/ lub nagrane w Headley Grange. Wokalista Led Zeppelin, Robert Plant, w ciągu jednego dnia napisał tamże słowa do utworu pt. "Stairway To Heaven". Utwór Led Zeppelin pt. "Black Dog", który podobnie jak "Stairway To Heaven" pojawił się na "Led Zeppelin IV", został nazwany po czarnym labradorze retriever, który został odkryty tamże podczas sesji.

W nawiązaniu do Led Zeppelin gitarzysta Jimmy Page stwierdził:

"Headley Grange był do pewnego stopnia zniszczony, ogrzewanie nie działało. Ale miał jedną główną zaletę. Inne zespoły robiły tam próbę i nie miały żadnych skarg. To główny problem, ponieważ nie chcesz gdzieś pójść i w procesie pracy zaczynasz blokować, a potem musisz się wycofać".

W wywiadzie udzielonym czasopismu "Mojo" w 2010 roku page dokładnie opisuje:

"Powodem dla którego tam pojechaliśmy po pierwsze był by uzyskać sytuację życiową, gdzie piszesz i na prawdę żyjesz tą muzyką. Jako grupa tak na prawdę nigdy wcześniej czegoś takiego nie doświadczyliśmy, poza tym gdy Robert [Plant] i ja pojechaliśmy do Bron- Yr- Aur. Ale to tylko ja i Robert schodziliśmy tamże i spędzaliśmy czas na łonie Walii ciesząc się tym. To było różnie. To byliśmy my wszscy koncentrujący się w skoncentrowanym środowisku i istota tego co się tam wydarzyło ukazało się na trzech albumach (IV, Houses Of The Holy, Physical Graffiti).

Help Yourself byli tamże od '71 do '73 roku i odbywali próby do dwóch swoich albumów "Beware The Shadow" i "Strange Affair".

Peter Gabriel i inni członkowie Genesis potwierdzili, że napisali większość materiału do albumu z '74 roku pt. "The Lamb Lies Down On Broadway Lies Down On Broadway" gdy się tamże wycofali.

Yazoo nagrał teledysk do ich utworu pt. "Don't Go" w Headley Grange.

W tym samym czasie był nagrywany debiutancki album Bad Company. Peter Grant był menadżerem Bad Company, który równiez był menadżerem Led Zeppelin.

Przedstawienie w "It Might Get Loud"

W filmie dokumentalnym z 2009 roku pt. "It Might Get Loud" Page jest nagrywany podczas wizyty w Headley Grandge i omawia nagranie "Led Zeppelin IV". Omawia jak perkusja do "When The Levee Breaks" była nagrywana w przepastnym korytarzu z echem akustyki.

Później wspominał tę wizytę:

"[Moje] wspomnienia tego były bardzo zakorzenione podobnie gdy początkowo tam graliśmy. Wtedy tak na prawdę nie był używany, ale ta sama rodzina nadal go posiada. Ta pani, która go wynajmowała [Led Zeppelin] myślę, że zmarła, ale myślę, że jej wnuczka teraz tam żyje. Moje wspomnienia tego były naprawdę takie jak w tamtych czasach z niedziałającym ogrzewaniem i było bardzo wilgotno, ale nadal była to scena odgrywająca czegoś bardzo energicznego. [W filmie] gdy wszedłem byłem bardzo przytłoczony, nie tylko z powodu przeszłości, ale również teraz, ponieważ to był dom i ja myszkowałem w domie, który był mieszkaniem. Były tam meble, ozdoby, obrazy i nawet kilka muzycznych instrumentów... . Wymiary korytarza były nadal takie same jak pamiętam. Również poszedłem do innych pokoi, włącznie z pokojem w którym spałem i w którym znajdował się ogień przy którym się ogrzewaliśmy i było nieco przytłaczająco.

Henry Field

Szczegóły

Odsłony: 1433

Hipgnosis

Szczegóły

Odsłony: 2088