Steve Winwood

Szczegóły

Odsłony: 796

- właśc. Steve Lawrence Winwood (ur. 12.05.1948 w Handsworth, Birmingham, Anglii) to profesjonalny muzyk oraz autor tekstów, który obejmuje style blue- eyed soul, R'n'B, blues rock oraz pop rock. Choć głównie keyboardz- oraz wokalista znany z charakterystycznego, pełen soul'u, wysokiego głosu.

Również profesjonalnie gra na innych instrumentach jak chociażby perkusji, mandolinie, gitarach, basach oraz saksofonie.

Był integralnym członkiem trzech znaczących zespołów lat 60- oraz 70- ych; The Spencer Davis Group, Traffic oraz Blind Faith. W latach 80- ych jego solowa kariera zaczęła owocować i miał kilka hitowych singli jak chociażby "While You See A Chance" pochodzącego z albumu pt. "Arc Of A Diver" oraz "Valery" ('82) (stał się przebojem gdy został ponownie wydany wraz z przeróbką kompilacji z '87 roku pt. "Chronicles") pochodzącego z albumu pt. "Talking Back To The Night". "Back In The High Life", "The Finer Things" oraz "Higher Love" znajdujący się na albumie pt. "Back In The High Life", który uplasował się na miejscu #1 listy przebojów w Stanach Zjednoczonych "Billboard Hot 100"  wyznaczył szczyt jego kariery. Utworem pt. "Roll With It" ('88) pochodzącym z albumu o tym samym tytule uplasował się na miejscu #1 list "Billboard Hot 100", a "Holding On" na #11. Gdy na początku lat 80- ych jego przebojowe single zostały zaniechane do 2008 roku kontynuował wydawanie albumów do momentu aż album pt. "Nine Lines" został wydany.

15.03.2004 roku został wprowadzony do Rock'n'Roll Hall Of Fame jako członek Traffic. 29.11.2005 roku został uhonorowany jako ikona BMI w corocznej gali odbywającej się w Londynie za "trwały wpływ na pokolenia twórców muzyki". 12.11.2008 roku "Rolling Stone" uplasowało go na miejscu #33 swojej listy pt. "100 Najświetniejszych Piosenkarzy Wszechczasów". Wygrał dwie statuetki Grammy. W '88 oraz '89 roku był nominowany do nagrody Brit Award w kategori "najlepszy brytyjski męski wykonawca". 19.05.2011 roku od British Academy Of Songwriters Composers & Authors otrzymał nagrodę Ivor Novello w kategorii wyróżniającą się kolekcję utworów.

Młodość

Jego ojciec, Lawrence, z zawodu odlewnikiem był półprofesjonalnym muzykiem grającym głównie na saksofonie oraz klarnecie. Jako czterolatek zaczął grać na pianinie bywszym zainteresowanym swing'iem oraz Dixieland jazz'em, a potem zaczął grać na perkusji oraz gitarze. Również śpiewał w chórku w St. John's Church Of England mieszczącym się w Perry Bar na prowincji północnej części Birmingham, Anglii. Rodzice przeprowadzili się z Handsworth położonego w zachodnej części Midlands na ul Atlantic Road do Kingstanding miejsce położone w północnej części Birmingham, Anglii gdzie uczęszczał do Great Barr School jedna z pierwszych ogólnkształcących szkół. Również uczęszczał do Birmingham & Middland Institute Of Music by rozwijać swoje umiejetności jako pianista, ale nauki nie ukończył.

W wieku ośmiu lat poraz pierwszy wraz z bratem oraz ojcem wystąpił w The Ron Atkinson Band. Muff później wspominał, że gdy Steve zaczął z nimi w licencjonowanych pub'ach oraz klubach systematycznie występować pianino musiało być ustawione tyłem do publiczności by móc go schować, ponieważ było widać, że był nieletni.

Kariera

Początki

Bywszy nadal uczniem Great Bar School był częścią sceny blues'owo rockowej w Birmingham grając na organach Hammond'a typu C- 3 oraz gitarrze wspierając legendy blues'a oraz rock'a jak chociażby Muddy'ego Waters'a, John'a Lee Hooker'a, Howlin' Wolf'a, B.B. King'a, Chuck'a Berry'ego oraz Bo Diddley'a podczas ich tras po Wielkiej Brytanii w tamtym czasie zwyczaj był taki, że piosenkarze ze Stanów Zjednoczonych podróżowali sami i byli wspierani przez zespół składający się z profesjonalnych muzyków. W tym czasie mieszkał na Atlantic Road połozonej w Great Barr niedaleko od muzycznego teatru w Birmingham gdzie grał. Swój śpiew wzorował na Ray'u Charles'ie.

The Spencer Davis Group

W wieku czternastu lat wtedy znany jako "Stevie Winwood" wraz z Muff'em, który później odniósł sukces jako producent nagraniowy po tym gdy Davis widział ich występujących jako The Muffy Wood Jazz Band w pubie "The Golden Eagle" mieszczącym się w Birmingham dołączył do zespołu o nazwie Spencer Davis Group. Zadebiutowali w The Eagle (ang. orzeł), a następnie dostali prawo pobytu w poniedziałkową noc. Jego wyróżniający się wysoki tenorowy głos dał powód do porównania do Ray'a Charles'a.

W '64 roku zawarli swój pierwszy kontrakt z Island Records. Producent oraz założyciel Chris Blackwell później o Winwood'zie powiedział, że:

"Był prawdziwym źródłem Island Records. Jest muzycznym geniuszem i dlatego, że był z Island wszyscy inni talenci chcieli być z Island".

Ich pierwsze nagranie pt. "Dimples" przeróbka utworu John'a Lee Hooker'a zostało wydane 22.05.1964 roku. 8.12.1965 roku singiel pt. "Keep On Running" uplasował się na miejscu 1. list przebojów, pieniądze z tego odniesionego sukcesu pozwoliły Winwood'owi na kupno organów Hammond'a. Zanim opuścił zespół w kwietniu '67 roku był współautorem oraz dowodził sesją nagraniową "Gimme Some Lovin'" oraz "I'm A Man" utwory, które stały się przebojami i uplasowały się na listach.

Eric Clapton & The Powerhouse

Zjednał siły z Eric'iem Clapton'em by uformować jednorazowy zespół o nazwie Eric Clapton & The Powerhouse. Współpracowali z wytwórnia Elektra, ale jedynie trzy utwory znalazły się na kompilacji pt. "What's Shakin'".

Traffic, Blind Faith oraz Ginger Baker's Air Force

Spotkał perkusistę Jim'a Capaldi'ego, gitarzystę Dave'a Mason'a oraz multiinstrumentalistę Chris'a Wood'a podczas gdy jam'owali w The Elbow Room. Po tym gdy opuścił zespół kwartet uformował Traffic. Wkrótce potem wynajęli chatę położoną nieopodal rolnej wioski Aston Tirold, Berkshire (obecnie Oxfordshire) by pisać i odbywać próby nowej muzyki. Pozwoliło im uciec od miasta i rozwijać ich muzykę.

Na początku formacji Traffic Winwood oraz Capaldi utworzyli partnerstwo piszące teksty gdzie Winwood pisał muzykę, która pasowała do słów Capaldi'ego. To partnerstwo było źródłem wielu utworów należących do Traffic włącznie z utworami pt. "Paper Sun" oraz "The Low Spark Of High- Heeled Boys" i przetrwało zespół produkując kilka solowych albumów dla Winwood'a oraz Capaldi'ego. Przez całą historię zespołu w większości Winwood śpiewał wiodące wokale, grał na keyboard'ach oraz gitarach. Często grał na basie oraz perkusji aż do sesji nagraniowych ich czwartego albumu. Będąc nadal w Traffic został sprowadzony przez Hendrix'a by grać na organach do utworu pt. "Voodoo Chile", który znalazł się na albumie pt. "Electric Ladyland".

8.02.1969 roku uformował supergrupę o nazwie Blind Faith w której skład wchodzili Eric Clapton, Ginger Baker, Ric Grech. Zespół krótko istniał ze względu na Clapton'a mocnym zainteresowaniem Delaney & Bonnie & Friends. Clapton opuścił zespół po zakończeniu trasy w Hawajach, która odbyła się 24.08.1969 roku. Baker, Winwood oraz Grech pozostali razem by uformować Ginger Baker's Airforce. Składał się z 3/4 Blind Faith (bez Clapton'a, który został zastąpiony przez Denny'ego Laine'a), połowę Traffic (Winwood oraz Chris Wood, bez Capaldi'ego oraz Mason'a) włącznie z Phil'em Seamen'em, Harold'em McNair'em, John'em Blood'em oraz Graham'em Bond'em, którzy współpracowali z Baker'em na początku jego kariery.

Ten projekt również okazał się krótkotrwały. Wkrótce udał się do studia by odbyć sesję solowego albumu początkowo zatytułowanego "Mad Shadows". Skończyło się na tym, że zatytułował "Wood & Capaldi" by pomóc pracy sesyjnej co skłoniło do nagrania reaktywacyjnego albumu Traffic pt. "John Barleycorn Must Die".

W '72 roku nagrał część utworu pt. "Captain Walker", który został wykorzystany do bardzo udanej orkiestrowej wersji albumu pt. "Tommy". Wraz z Remi'm Kabaką oraz Abdul'em Lasisi'm Amao jako Third World nagrali album pt. "Aiye- Keta". Później gdy reggae zespół Third World się uformował album został ponownie wydany i był rozpoznawalny wyłącznie przez imiona i nazwiska członków. W '76 roku dostarczał wokale oraz keyboard'y na "Go". Tego samego roku grał również na albumie zespołu The Fania All- Stars zatytułowanego "Delicate & Jumpy" i wystąpił gościnnie na ich jedynym koncercie danym w Wielkiej Brytanii, który odbył sie w całkiem wykupionym Lyceum Theatre, Londynie.

Kariera solowa

Zmęczenie trudem koncertowania oraz nagrywania skłoniło Winwood'a do odejścia z Traffic oraz przejścia w stan spoczynku by przez kilka lat odbywać sesje. Pod presją Island Records na nowo pojawił się z solowym albumem, który został wydany w czerwcu '77 roku. A 31.12.1980 roku został wydany album pt. "Arc Of A Diver" (który zawiera jego pierwszy solowy przebój pt. "While You See A Chance") oraz "Talking Back To The Night", który został wydany 2.08.1982 roku.

Oba albumy zostały nagrane w jego domu mieszczącego się w Gloucestshire do którego grał na wszystkich instrumentach. Podczas tego okresu nadal odbywał sesje, a w '83 roku był współproducentem oraz grał na Jim'a Capaldi'ego przeboju pt. "That's Love", który uplasował się na liście TOP 40 i był współautorem utworu Will'a Powers'a pt. "Kissing with Confidence", który uplasował się na liście przebojów TOP 20.

W '86 roku przeprowadził się do Nowego York'u. Tamże pozyskał pomoc koterii gwiazd by nagrać "Back In The High Life" w Stanach Zjednoczonych gdzie odniósł sukces. Utwór pt. "Higher Love" uplasował się na miejscu 63. listy "Billboard Hot 100" oraz zdobył dwie statutetki Grammy w kategorii nagranie roku oraz najlepszy męski popowy występ.

2.04.2021 roku wyruszył w obszerną trase by promować album.

Wszystkie owe albumy zostały wydane przez Island Records. Jednak u szczytu komercyjnego sukcesu przeszedł do Virgin Records i wydał "Roll With It" oraz "Refugees Of The Heart". W lecie '88 roku album pt. "Roll With It"  wraz z tytułowym utworem uplasował się na miejscu 1. list przebojów albumów oraz singli w Stanach Zjednoczonych. Kolejny album pt. "Far From Home" wydany przez Virgin został oficjanie przypisany Traffic, ale niemal wszystkie instrumenty były przez Winwood'a grane. Pomimo braku znaczącego przeboju uplasował się na liście Top 40 w Wielkiej Brytanii oraz Stanach Zjednoczonych.

Ostatni album pt. "Junction Seven" 14.06.1997 roku uplasował się na miejscu #32 listy przebojów TOP 40. Album uplasował się na miejscu 12.listy albumów Billboard 200 jego najwyższym miejscem, który kiedykolwiek osiągnął.

18.05.2008 roku otrzymał tytuł honoris causa z rąk Berklee Colege Of Music by dodać do jego tytułu otrzymanego od Aston University. 28.03.2012 roku był jednym ze specjalnych gości gig'u pt. "Wieczór z Roger'em Daltrey'em oraz przyjaciółmi" w celu wsparcia "Teenage Cancer Trust" w Royal Albert Hall.

10.04.2013 roku wraz z Rod'em Stewart'em odbył trasę po Ameryce Pn. jako część trasy pt. "Live Is Life". 23.08.2014 roku wraz z Tom'em Petty'm & The Heartbreakers odbył trasę po Ameryce Pn.

15.01.2020 roku została ogłoszona trasa koncertowa wraz z Steely Dan, która rozpoczęła się 2.06.2020 roku w Portland, Oregon, a zakończyła 11. lipca w Bethel, Nowym York'u.

17.02.2020 roku wziął udział w koncercie pt. "A Tribute To Ginger Baker", który miał miejsce w Eventim Apollo Hammersmith, Londynie. Inni wykonawcy, którzy wzięli udział to: Roger Waters, Nile Rodgers, Ron Wood, Paul Carrack oraz Kofi Baker. Koncert odbył się by oddać hołd Ginger'owi, jego byłym członkom Blind Faith, którzy zmarli rok wcześniej.

Praca w zespole

W '94 roku Capaldi oraz Winwood reaktywowali Traffic by wydać nowy album zatytułowany "Far From Home" oraz odbyć trasę zawierającą występ na Woodstock '94 Festival. 22.02.1994 roku został wydany album pt. "A Tribute To Curtis Mayfield" na którym wykonuje jego utwór pt. "It's All Right".

Do animowanego filmu pt. "Balto" wydał utwór pt. "Reach For The Light". 3.06.1997 roku wydał album pt. "Junction Seven", a 5 dni później odbył trasę po zach. części Holly Wood'u, a 11.04.1997 roku wystąpił wraz z Chaka Khan podczas uroczystości zorganizowanej przez VH- 1.

16.07.1998 roku dołączył do Tita Puente, Artura Sandoval by uformować zespół o nazwie Latin Crossyngs, który odbył jednorazową trasę po Europie po czym się rozpadł bez odbycia jakichkolwiek sesji nagranionwych. Wystąpił w filmie pt. "Blues Brothers 2000" jako członek Louisiana Gator Boys występując na scenie wraz z Isaac'iem Hayes'em, Eric'iem Clapton'em oraz KoKo Taylor podczas rywalizacji zespołów.

Poprzez swoją wytwórnię Wincraft Music 17.06.2003 roku wydał album pt. "About Time". 13.09.2004 roku Eric Prydz wydał utwór pt. "Call On Me", który jest przeróbką utworu z '82 roku pt. "Valerie". Po usłyszeniu wcześniejszej wersji nie tylko pozwolił na użytkowanie jego utworu na dodatek ponownie dla Prydz'a nagrał próbki by mógł je użytkować. Utwór uplasował się na miejscu #1 w Wielkiej Brytanii gdzie  trzymał pozycję przez pięć tygodni.

9.08.2005 roku poprzez wydawnictwo Sound Stage zostało wydane DVD z jego występem zawierającego niedawno wydany album pt. "About Time" z solowymi przebojami tj. "Back In The High Life" oraz wcześniejsze wystepy wraz z Traffic.15.02.2005 roku wziął udział w sesji nagreaniowej albumu Asley Cleveland pt. "Men and Angels Say" mieszanki muzyki rock'owej, blues oraz country bardzo znanych hymnów jak chociażby "I Need Thee Every Hour", który zawiera wokalny duet oraz grę na organach. Na Christiny Aguilery albumie pt. "Back To Basics" zagrał (używszy pianina oraz organów, które zostały wykorzystane do utworu pt. "Glad" pochodzącego z albumu John'a Barleycorn'a pt. "Must Die") do utworu pt. "Makes Me Wanna Pray".

11.05.2007 roku wziął udział w koncercie zorganizowanego przez Countryside Alliance w celu wsparcia organizacji sprzeciwiającej sie ustawie łowiectwa Hunting Act 2004, która została 18.11.2004 roku wprowadzona w życie tym sam dołączając do Bryan'a Ferry'ego, Eric'a Clapton'a, Steve'a Harley'a oraz Kenny'ego Jones'a.

28.07.2007 roku wystąpił wraz z Clapton'em oraz Robbie'm Robertson'em na Crossroads Guitar Festival w którym wzięły udział takie gwiazdy jak Bill Murray, Sonny Landreth, Alison Kraus & Union Station wraz z Jerry'm Douglas'em, Doyle Bramhall II, The Derek Truck Band do którego dołączyli Susan Tedeshi oraz Johnny Winter, Robert Randolph & The Family Band, The Robert Cray Band do którego dołączyli Jimmie Vaughan, Hubert Sumlin oraz B.B. King, Aaron Loesch (zwycięzca konkursu Guitar Centers odbywszego się 17.06.2007 roku w mieście Westlake Village CA, Stany Zjednoczone, John Mayer, Vince Gill do którego dołączyli Albert Lee, Sheryl Crow, Peter Stroud oraz Willie Nelson; Los Lobos; Jeff Beck z Tal Wilkenfeld, Vinnie Colaiuta oraz Jason Rebello; Buddy Guy do którego dołączyli Eric Clapton, Robert Cray, John Mayer, Hubert Sumlin, Johnny Winter oraz Jimmie Vaughan. Na drugiej scenie wystąpili: Orianthi, Harvey Mandel, Jedd Hughes, Pete Huttinger, Tab Benoit & Louisiana's LeRoux, Jeff Bexter, Todd Wolfe, Tyler Bryant, Flophouse. Podczas tego wystepu zagrali byli m.in. "Presence Of The Lord" oraz "Can't Find My Way Home' bywszymi członkami Blind Faith z Winwood'em grającego kilkukrotnie wiodącą gitarę podczas występu składającego się z sześcioczęściowego zestawu. Obaj kontynuowali współpracę wystepami trwającymi trzy noce w Madison Square Garden, mieście Nowy York, które miały miejsce od 25. do 28.02.2008 roku w Madison Square Garden, Nowy York.

19.02.2008 roku poprzez iTunes Steve wraz z Eric'iem Clapton'em wydali wspólną EP- kę zatytułowaną "Dirty City". 19.05.2009 roku wspólnie wydali CD oraz DVD zatytułowane "Live From Madison Square Garden" po czym 10.06. wyruszyli w trasę.

Życie osobiste

31.08.1977 roku w urzędzie stanu cywilnego w Cheltenham poślubił Nicol Weir. Związek małżeński trwał do '86 roku. a w 2005 roku zmarła na skutek rzadkiej choroby krwi, brała udział w chórkach w jego kilku solowych utworach. Oboje nie mieli potomstwa. 18.01.1987 roku wziął drugi ślub z Eugenią Crafton z którą ma czworo dzieci syna Cal'a oraz trzy córki: Elizę, Lily, Mary- Clare.

Od 24.10.1997 roku zamieszkiwał 300- letnią rezydencję znajdującą się w Cotswolds gdzie i też posiada studio nagraniowe. Wspólnie z żoną, Eugenią, ma posiadłość w Nashville, Tennessee mieszczącej się w Trenton. Od 2007 do 2015 roku byli patronami festiwalu muzyki oraz literatury, który odbył sie w Cheltenham.

Jego najstarsza córka, Mary Clare, poślubiła brytyjskiego biznesmena Ben'a Elliot'a (ur. 11.08.1975, Dorset, Anglia), który później został współprzewodniczącym Partii Konserwatywnej z którym ma dwoje synów, Arthur'a oraz Ike'a. Najmłodsza córka, Lilly, poszła w jego slady i została piosenkarka, którą wspólnie z nim zaśpiewała utwór pt. "Higher Love", który został wykorzystany do reklamy czekolady firmy The Hersheys Company. 26.02.2018 roku rozpoczęła trasę koncertową pt. "Greatest Hits Live" i w wielu utworach brała w chórkach udział.